Luna was erg rustig, leek precies te weten wat er komen ging en wist ook waar dat zou zijn: in de werpkist waarin ze zelf werd geboren. De eerste kondigde zich om 20.20 aan met één voetje. Nog niks om je zorgen om te maken, maar dat enkele voetje werd een enkel beentje. Persweeën deden niks...er volgde geen tweede voetje. Integendeel... Het voetje voelde koud en bewoog niet, maar ja... dood kitten of niet: het moet er uit. Ik besloot te helpen en stopte een vinger naast het pootje in Luna's vagina. Zo hoopte ik een eventueel gekromd pootje te kunnen rechten. Kennelijk gebeurde dat ook, want terwijl mijn vinger er nog in zat, kwam er een perswee en volgde het tweede achterpootje met een lijfje. Ik meende leven te zien en dan is er haast geboden als je vermoedt dat het vlies weg is. Bij de eerstvolgende perswee trok ik voorzichtig aan het kitten en met een schreeuw van Luna kwam een blauw ventje ter wereld. Hij zat vol met slijm, leek stijf en ook zijn pootjes leken bewegingloos... Ik heb hem bevrijd van nageboorte, zijn bekje en neus schoongemaakt, hem 'uitgeslingerd' (in een handdoek van boven naar beneden zwaaiend om slijm uit zijn longen te verwijderen) en hem stevig opgewreven. Met een vinger onder zijn voetjes merkte ik dat hij wel gevoel in zijn beentjes had: hij kromde zijn teentjes... Hij ademde snel en bewoog niet echt vlotjes, dus was het afwachten...
Nummer 2 en 3 kwamen er redelijk vlot achteraan en werden zonder problemen geboren. Luna knabbelde nu zelf de navelstrengen door en at de nageboortes op. Deze kittens zijn, net als nummer 1, katertjes. Blue silver shaded en blue silver tabby blotched... Ze gingen hun broertje vergezellen in een mandje met warme kruik. Behoorlijk beweeglijk, dit in tegenstelling tot het blauwe katertje.
Een uur na het derde kitten kwam een poesje op de wereld. Een fraaie dame: black golden tabby. Ook dit ging zonder problemen. Omdat Luna hijgde en het er op leek dat er nog een kitten geboren zou worden, ging zij haar broertjes gezelschap houden. Ze werden allemaal met een voederspuitje gevoerd en dat ging prima. Ze dronken meteen erg goed, ook de kleine(re) blauwe man.
Toen bleek dat er toch geen vijfde kitten kwam, heb ik de werpkist verschoond en konden de kleintjes lekker bij mamma liggen. Die was zó trots! Meteen heel zorgzaam. Omdat ze net nog door mij werden gevoed, zochten ze geen tepel maar sliepen lekker tegen hun moeder aan. Ik dronk beneden nog snel een kop koffie, middernacht of niet... Daarna dook ik ook mijn bedje in, naast de werpkist.
Luna had me vanochtend om 7 uur alweer wakker. Ze wilde even de kattenkamer uit, beneden een frisse neus halen. Prima... zo kon ik rustig even de kittens nakijken. Ze lagen lekker vredig te slapen. Het blauwe kereltje deed het ook prima. Een hele geruststelling na zo'n zware start... Hij krijgt in ieder geval 'One Foot' in zijn naam verwerkt :)
Net de kittens gewogen en de groei zit er al in. Prachtig... Laten we het zo houden! Luna, meid, fantastisch gedaan!!