Het is verdrietig maar beter zo... Lieve Cooper is afgelopen vrijdag verhuisd naar Bart & Tanja Hendrickx in België. We missen de kleine, parmantige, vocale Cooper heel erg. Hij was altijd in onze buurt. Altijd in voor een aai of een knuffel...
't Verhaal zal wel bekend zijn: Cooper was voorbestemd om de opvolger van kater Clarence te worden. Hij leek heel mooi uit te groeien, maar helaas kreeg hij een flinke ondervoorbeet met uitstekende hoektanden. Zodoende moest hij worden uitgesloten voor de fok. Kort geleden werd hij gecastreerd. Van ons had hij mogen blijven, dit lieve ventje, maar helaas dacht Clarence daar iets anders over. Hij moest die kleine gewoon niet. Eerst wel, maar toen Cooper ouder werd was dat lieve, kameraadschappelijke wat er eerst was ineens voorbij. Dit draaide na castratie van Cooper niet meer bij, helaas. Regelmatig loerde Clarence op Cooper, joeg hem na om vervolgens met grote plukken haar in zijn bek te staan. Cooper was dan al onder het keukenblok geschoten...
Ik plaatste een advertentie op Kat Gezocht met daarin Cooper's verhaal. We hoopten op een gouden mandje. Cooper zou geplaatst worden onder de voorwaarde dat het nieuwe baasje - indien nodig - iets aan zijn gebit zou laten doen. Op deze advertentie werd gereageerd, helemaal vanuit België. Het leek ons zo'n goed adres dat Cooper vrijdag 4 mei op reis ging... Tranen, want Cooper was altijd in mijn buurt. Maar ook blijdschap over het vinden van een fijn nieuw thuis, met nog een kat én een klein hondje.
Al de eerste avond ging het goed met de kleine man en zijn nieuwe baasjes. Later ook met de viervoetige huisgenootjes. Hij heeft inmiddels bijna het hele huis verkend, is erg aanhankelijk naar zijn mensenvrienden toe... Oh, wat zijn we daar blij mee! We hopen dat hij een heel fijn leventje mag leiden en dat hij iedereen om hem heen blij maakt, zoals hij dat ook bij ons deed. 't Ga je goed, kleine, lieve man!
't Verhaal zal wel bekend zijn: Cooper was voorbestemd om de opvolger van kater Clarence te worden. Hij leek heel mooi uit te groeien, maar helaas kreeg hij een flinke ondervoorbeet met uitstekende hoektanden. Zodoende moest hij worden uitgesloten voor de fok. Kort geleden werd hij gecastreerd. Van ons had hij mogen blijven, dit lieve ventje, maar helaas dacht Clarence daar iets anders over. Hij moest die kleine gewoon niet. Eerst wel, maar toen Cooper ouder werd was dat lieve, kameraadschappelijke wat er eerst was ineens voorbij. Dit draaide na castratie van Cooper niet meer bij, helaas. Regelmatig loerde Clarence op Cooper, joeg hem na om vervolgens met grote plukken haar in zijn bek te staan. Cooper was dan al onder het keukenblok geschoten...
Ik plaatste een advertentie op Kat Gezocht met daarin Cooper's verhaal. We hoopten op een gouden mandje. Cooper zou geplaatst worden onder de voorwaarde dat het nieuwe baasje - indien nodig - iets aan zijn gebit zou laten doen. Op deze advertentie werd gereageerd, helemaal vanuit België. Het leek ons zo'n goed adres dat Cooper vrijdag 4 mei op reis ging... Tranen, want Cooper was altijd in mijn buurt. Maar ook blijdschap over het vinden van een fijn nieuw thuis, met nog een kat én een klein hondje.
Al de eerste avond ging het goed met de kleine man en zijn nieuwe baasjes. Later ook met de viervoetige huisgenootjes. Hij heeft inmiddels bijna het hele huis verkend, is erg aanhankelijk naar zijn mensenvrienden toe... Oh, wat zijn we daar blij mee! We hopen dat hij een heel fijn leventje mag leiden en dat hij iedereen om hem heen blij maakt, zoals hij dat ook bij ons deed. 't Ga je goed, kleine, lieve man!
RSS Feed
