
Luna verloor de 2 kleinste kittens, maar 5 van de overgebleven 6 gaan als een tierelier. Er is nog 1 kleintje over: Tatty, maar dat is een homozygootje dus die ziet er sowieso al totaal anders uit. Hij groeit, dus daar is niks van te zeggen...dat doet hij goed. Hij groeit minder snel, maar dat is ook niet zo gek want hij is ook veel kleiner/lichter. Luna's nestje gaat dus heel goed. Het is nu voor haar ook een stuk overzichtelijker.
Op 12 september kreeg Luna's mamma Zsa Zsu een nestje. Het was een makkelijke, snelle bevalling (tussen 13.05 en 15.30 werden ze geboren). Zsa Zsu had geen hulp nodig. Ze kreeg (zoals we het nu zien) 3 poesjes (blue straight, blue golden shaded en black golden tabby) en 2 katertes (black en blue). Over kort- en langharen durven we ons nog niet uit te laten. We hebben wel vaker aan een langhaar gedacht wat dan later toch een korthaar was en omgekeerd. Later maar eens kijken...
Op de foto draagt Zsa Zsu een rompertje, dat komt omdat we haar kleintjes de eerste 16 uur met de hand voeden. Ze heeft namelijk bloedgroep B en met een bloedgroep A-vader kunnen de witte bloedlichaampjes van de kittens worden afgebroken. Dit kun je voorkomen door ze minimaal 16 uur niet de moedermelk te laten drinken, daarna is het gevaar geweken....zoals ook uit Zsa Zsu's eerdere nesten bleek. Zsa Zsu kent het, vindt het geen enkel probleem omdat de kittens wel bij haar liggen en ze ze kan vertroetelen, en dus is het niet zielig (wordt wel eens gedacht). Zsa Zsu is een kanjer...een heel goede moeder, zoals ze dat trouwens ook heeft doorgegeven aan haar dochters Luna en Tutti. De kleintjes doen het dan ook heel goed.
Gisteren hebben we Luna met haar kittens naar de "serre" verhuisd, die dienst gaat doen als kraamkamer/kittenren. Ze heeft de witte werpkist gekregen, terwijl Zsa Zsu er in een rieten mand ligt (zie video op voorpagina). Een eindje uit elkaar, maar je kunt ze net zo goed bij elkaar zetten. De moedertjes gluren af en toe eens bij de kittens van de ander en gaan dan weer trouw naar hun eigen nestje. Eten doen ze samen... Ideaal zo, ook voor ons. We kunnen ze namelijk vanuit de woonkamer zien (allemaal glas) en horen. Zij ons ook. Zo kunnen we ook geregeld de moedertjes even bij de rest van de familie laten, als ze dat willen.
De deur naar de serre zit nu nog dicht, maar als ze wat ouder zijn zal de deur open staan met een hekje ervoor. Zo kunnen de katten in en uit, maar blijft Teckelmans buiten de deur. Die mag kennismaken als ze er aan toe zijn. Zo groeien ze lekker sociaal op.