Vanochtend liepen de oudjes Spirit en Joy met me mee naar beneden. Joy had zowaar boven geslapen... Opmerkelijk, want toen het wat drukker was met kittens vond ze dat 10x niks. Joy houdt niet van kittens, ze houdt eigenlijk nergens van...alleen van rust, niet teveel heisa en het buitenleven. Spirit en Joy wilden naar buiten.
Op tafel zaten Clarence en Zsa Zsu, heel lief naast elkaar. Zoon Luciano zat op de ene stoel, dochter Tutti lag heerlijk gestrekt op de andere. Om mijn voeten dartelde Teckeltje Jazz... Tja en dat was het dan. Opvallend dat het met 3 kittens minder bijna een rusthuis lijkt. Ik merkte het al met het rondje kattenbakken: praktisch geen keuteltjes. Het is stil in huis...
Met de uitgevlogen kittens gaat het gelukkig erg goed. Nessy was na een halve dag al een vrije vogel, had al kennis gemaakt met zijn huisgenoten en zocht zijn baasjes regelmatig op voor een knuffel. Hij sliep op de buik van zijn nieuwe vrouwtje... Choo Choo kwam na een dag ook al uit haar schulp gekropen, zat zich te poetsen op de bank en had al kennisgemaakt met de oude poes en één van de honden. En maar spinnen bij het aaien! En Figaro had het na 1 uurtje onder de bank ook wel door dat het goed zat, viel er daarna op in slaap en denderde 's avonds spelend door het huis... Hè gelukkig!! Dat geeft mij een wat rustiger gevoel over het vertrek, want het zijn toch "mijn kindjes" waar ik me 3 maanden lang intensief mee heb bemoeid. Je gunt ze het allerbeste...
Luciano en Tutti moeten een beetje aan de stilte wennen. Ze slapen veel, eten wat minder, zijn constant in onze buurt te vinden. Ze hoeven maar te kicken of er staat een paps of mams in de buurt, die lijken beschermender te zijn dan ooit. Zo van 'no way, zij niet!!', alsof ze ze willen behoeden voor een kidnapping in een reiskoffer.
Het is stil in huis... Ik stort me op de kerstversiering.
Op tafel zaten Clarence en Zsa Zsu, heel lief naast elkaar. Zoon Luciano zat op de ene stoel, dochter Tutti lag heerlijk gestrekt op de andere. Om mijn voeten dartelde Teckeltje Jazz... Tja en dat was het dan. Opvallend dat het met 3 kittens minder bijna een rusthuis lijkt. Ik merkte het al met het rondje kattenbakken: praktisch geen keuteltjes. Het is stil in huis...
Met de uitgevlogen kittens gaat het gelukkig erg goed. Nessy was na een halve dag al een vrije vogel, had al kennis gemaakt met zijn huisgenoten en zocht zijn baasjes regelmatig op voor een knuffel. Hij sliep op de buik van zijn nieuwe vrouwtje... Choo Choo kwam na een dag ook al uit haar schulp gekropen, zat zich te poetsen op de bank en had al kennisgemaakt met de oude poes en één van de honden. En maar spinnen bij het aaien! En Figaro had het na 1 uurtje onder de bank ook wel door dat het goed zat, viel er daarna op in slaap en denderde 's avonds spelend door het huis... Hè gelukkig!! Dat geeft mij een wat rustiger gevoel over het vertrek, want het zijn toch "mijn kindjes" waar ik me 3 maanden lang intensief mee heb bemoeid. Je gunt ze het allerbeste...
Luciano en Tutti moeten een beetje aan de stilte wennen. Ze slapen veel, eten wat minder, zijn constant in onze buurt te vinden. Ze hoeven maar te kicken of er staat een paps of mams in de buurt, die lijken beschermender te zijn dan ooit. Zo van 'no way, zij niet!!', alsof ze ze willen behoeden voor een kidnapping in een reiskoffer.
Het is stil in huis... Ik stort me op de kerstversiering.
RSS Feed
