Natuurlijk...er waren 5 dikkerds en 3 kleintjes, maar met het bijvoeren groeiden de kleintjes vlot. Er leek niks aan de hand.
Bovenstaande foto is genomen op de dag dat het meiske stierf, allesbehalve een zielig stumperdje. Ik was weg van de ukkepuk, juist omdat ze zo'n vechtertje was. Ze had spirit... Maar spirit zorgt er niet altijd voor dat je ook blijft leven. Als het lijfje nog niet helemaal af is, wat we nu vermoeden (verschillende dekkingen, verschillende leeftijden?), kun je vechten wat je wilt... de natuur beslist anders.
Ze ging ineens heel snel achteruit en is vannacht in mijn handen gestorven.
Ik ben er helemaal aan, want ik had nooit verwacht dat dit pittige ding het niet ging redden. Ik was als een blok voor haar gevallen. Niets wees er op dat ze zou sterven. Ja, ze was klein... Bij haar broer dacht ik nog aan een ongeluk, maar Minikin heb ik zien sterven.... In korte tijd van actief meiske tot een 'dromend' meiske in coma, met daarna een vlotte dood. We denken dat de dikke kittens van Luna uit een eerdere dekking komen en de kleintjes uit een latere dekking, wat het grootteverschil en toch ook wel de verschillen in lichaamsontwikkeling zou verklaren. De drie zijn/waren dan dus eigenlijk te vroeg geboren... nog niet af voor het leven.
R.I.P. kleine tijger...