Kleine katjes worden groot... De kittens gaan prima en we hebben vreselijk veel plezier met en van ze. Jeetje, wat zullen we ze missen als ze aankomend weekend gaan verhuizen! Ze slapen inmiddels ook 's nachts niet meer in de kattenkamer... Vierentwintig uur per dag kunnen ze het huis op stelten zetten. Je begrijpt dat het straks stil wordt hier, hoewel Britt en Tippy iets langer blijven om Zwitserland in te mogen (Rabiësenting).
Verder nieuws over Didi... Zij wordt morgen gesteriliseerd. We hebben de knoop doorgehakt: geen kittens meer voor Didi. Ze heeft prachtige, lieve en gezonde kindertjes, maar haar dracht ging maar moeizaam waarbij ze zichzelf knap verwaarloosde door weinig te eten. Ze had weinig melk voor de kleintjes en een echte moeder was ze ook niet. Alsof ze er geen plezier in had... Wij vinden dat een moederpoes moet genieten van haar kroost, zoals Zsa Zsu dat doet. Die is op haar best mét kittens, totaal anders dus. Plussen en minnen tegen elkaar af gewogen waren Dinky, Britt, Lulu, Willy en Tippy dus haar eerste en enige kittens. Heel erg jammer, maar zeker voor Didi het beste.
Dan de toekomstige kater... De perikelen met Cooper's gebit en daardoor castratie maken dat Clarence nog een poosje dekkater blijft, tót zijn opvolger dekrijp is. Die opvolger is Quaterback von Grigoleit. Ja, we hebben een katertje gevonden. Gelukkig... Quaterback is nog niet hier, hoor. Hij komt pas 24 maart deze kant op. Deze black golden shell kater is dan 5 maanden oud, wat als voordeel heeft dat we niet zoveel tijd verliezen. We hopen dat de andere katten hem vrij vlot op willen nemen in de groep. Dat is altijd afwachten, zeker met een iets ouder kitten. Als we mooie foto's van hem hebben, zullen we ze plaatsen. Tot die tijd is Quaterback nog een beetje een mysterie, ha ha.