Het is een nestje uit duizenden... Afkloppen, maar tot nu toe is alles volgens het boekje gegaan. Zowel met de kittens als de ouders. Dat is fantastisch, want het kan ook anders en die pech zal je maar net treffen...
De kleine monstertjes zijn bijna niet meer in te tomen, ha ha... Zodra ik de kamer binnen kom, hangt Figaro in mijn broekspijp... hij wil omhoog, geknuffeld worden. Het eerste wat ik doe is voeren, dat werkt natuurlijk ook mee aan een enthousiaste begroeting, maar ze zijn ook sociaal. Komen graag voor een knuffel of voor een spelletje. Dat laatste kan ze niet te gek gaan, ze halen allerlei rare fratsen uit.
Beneden in de ren is het vooral Tutti die daar uit wil, de rest vindt het een prima plekje. Ze spelen, eten en slapen er heerlijk, maar Tutti wil de wereld verkennen. Helaas gaat dat nog niet. Nog even wachten... Buiten de ren wacht een superenthousiaste Jazz en het is dan wel een Teckeltje maar hij weegt toch ruim 5 kg en is best massief als je dat als klein hummeltje op of tegen je aan krijgt. Ze moet het dus nog even doen met een rennetje, voor haar eigen veiligheid. Apart dat zij het is die ruimte zoekt... Had het eerder van haar zusje of Luciano verwacht. Tutti was nl met alles zo'n beetje het laatste, is de gezellige dikkerd (hoewel niet de zwaarste)...de rustige... maar niet als het om de wereld verkennen gaat :)
Daarmee loopt ze voorop!