Plannen vallen wel eens in het water...

Als fokker maak je een planning voor een volgend jaar of zelfs voor een langere termijn, maar je houdt altijd in je achterhoofd dat die plannen wel eens in het water kunnen vallen. Zo hadden we voor dit jaar nesten in gedachten rond maart/april en in de zomer, maar het eerste nest leek rond februari te komen en van een andere moederpoes dan die ineens op 31 januari kittens kreeg! 
Ja...goed gelezen: we hebben ineens kittens!
Geen dekking noch een dracht meegekregen, maar manlief hoorde een kitten schreeuwen en wekte mij: Leica was moeder geworden.
Gauw het kitten warm gewreven, want het lag op de vloer in de kattenkamer, terwijl mamma zich al weer prepareerde voor kitten nummer 2.
Zwaar onder de griep moet je dan de knop omzetten en helpen...
Hoewel dat helpen reuze meeviel, want Leica regelde alles zelf en beviel vlot. Ze lag in een kattenhuisje te bevallen. Ik zorgde voor een warme veilige plek voor ná de bevalling: de eigenlijke werpkist. Weegschaal, papier, pen, doeken... het werd allemaal snel bij elkaar gezocht.
Leica kreeg om de 20 minuten een kleintje, in totaal 3 katertjes. Een rode straight (recht haar dus), een rode gekrulde en een creme straight. De eerste 2 boven de 100 gram, de laatste iets kleiner maar toch nog 87 gram. Heel netjes en de heren gingen meteen op zoek naar een tepel. 
En Leica is weer oplettend en verzorgend zoals de vorige keer... ze doet het geweldig. De vorige keer had ze niet genoeg melk voor de 5-ling, dus het was even opletten met deze 3. Het ziet er naar uit dat het ook met de melk goed zit, want de heertjes zijn aangekomen. Nog niet heel veel, maar dat is normaal. Ze teren eerst nog op de voeding uit de moederkoek.
We gaan de komende tijd lekker genieten...