Gisteren is ons lieve Teckeltje Jazz vrij plotseling overleden.
Na een paar lichte epileptische aanvallen voelde Jazz zich niet zo happy, hij was wat verward...leek moe en de kluts kwijt (vrijdag). Dat schijnt niet ongewoon te zijn na een aanval, maar we wilden maandag toch bloedonderzoek laten doen want waarom krijgt een altijd zo gezonde, actieve hond ineens van die aanvallen?
Maandag bleek te laat... Gisteren vond mijn man Jazz dood in de woonkamer. Ik was met mijn dochter in Groningen toen het vreselijke nieuws kwam. Ik was er niet eens en dat zit me vreselijk dwars. Dezelfde dag is Jazz nog opgehaald door de dierenambulance om hem naar het crematorium te brengen...
De katten, wij.... we zijn nu allemaal van slag. Het is zo onwerkelijk. Geen tikkende nageltjes meer op de vloer, geen hondje met een snoet vol kattenbakkorrels omdat hij zo nodig weer een drolletje moest stelen, geen trouw zwart kereltje wat je op de voet volgt en naast je ligt op stoel of bank... Man, wat een gemis.
Rust zacht, lief ondeugend middelvingerhondje...