De kittens van Clarence & Zsa Zsu zijn alweer 3 weken oud! Wat gaat dat snel, zeg... Afkloppen, maar het is tot nu toe een probleemloos nest. Ze groeien, leren elke dag wat bij en ook hun moeder is er één uit duizenden. Ook over belangstelling hebben ze niet te klagen. Op een paar zit al een optie...
Dit weekend wordt het rennetje uit de schuur gehaald en opgepoetst. Als het eenmaal staat en knus is ingericht, mogen de kittens elke dag iets langer beneden vertoeven. We beginnen met een uurtje of twee.
Vandaag gaan we ook beginnen met het voeren van vleesmousse. Ze groeien nu minder van mamma's melk en ze hebben allemaal hun tandjes, dat is voor ons een teken dat het tijd wordt voor vast voer. Zoals andere keren begin ik met heel fijn gemalen vlees, wat ze op een vingertop krijgen aangeboden....in de hoop dat ze eraan likken en het lekker vinden. Dat is niet altijd het geval. Ik moet altijd vreselijk lachen als er weer eentje vieze bekken zit te trekken. Soms zit er eentje in het nest die er gewoon van gruwelt...
Ze groeien snel... dat was afgelopen vrijdag ook te merken, bij het maken van de foto's. We hadden bedacht ze dit keer in een klein gietertje te zetten. Nou, het kon nog nét voor deze week. Met name Sunnary was al een beetje te groot, die viel er bijna uit :)  Alleen Bliss....die had een prop papier nodig onder haar kontje. Het homozygootje doet het zoals Luciano en Luna, homozygootjes uit eerdere nesten: klein maar fijn!

We krijgen wel eens de vraag welke kattenbakvulling we gebruiken...

Tot voor kort was dat de PeeWee-korrel in de speciale kattenbak met dubbele bodem, naar alle tevredenheid, maar we zijn toch overgestapt op iets anders. Waarom? Met 1 tot 4 katten is het een mooi systeem, het is de beste korrel/bakcombinatie die we tot nu toe gebruikten (absoluut geen stank), maar heb je meer dan 4 katten dan gaan de korrels er toch iets te snel door. Wil je voorkomen dat er teveel korrels in 1x verpulveren, dan moet je de bak geregeld door roeren en bij het 4+ aantal voldoet 2x per dag niet meer.... Jammer... Het kostenplaatje dwong ons tot een alternatief.

Een poosje gebruikten we Cat Country in de PeeWee-bakken, deze korrels verpulveren minder snel. Helaas stinkt het 'zaagsel' de pan uit, om de dag moeten de onderbakken absoluut worden geleegd, en ook de korrels in de bovenbak gaan na een poosje behoorlijk ruiken. Maar goed... het was goedkoper dan de PeeWee en het beviel beter dan de kleikorrels die je na 2 dagen moet wegkieperen. Tenminste: dat vonden wij... Er was iemand die er anders over dacht.

Toen Baggio in huis ging plassen en poepen, dachten we aan een territoriaal gebeuren. Je probeert bakken te verplaatsen, dat heeft dan geen nut. Je denkt na.... Hoe los je zoiets op? Waarom doet hij het? Clarence is namelijk geen concurrent meer nu hij gecastreerd is. Ineens dacht ik dat het misschien wel eens door de sterk ruikende kattenbakvulling kon komen. Natuurlijk werden de bakken drolvrij gehouden, maar de plasgeur zat toch al vlot in de korrels. Was dat misschien het probleem?

Ik kocht een flinke zak Biokat Fresh... Dat maar eens proberen.... De korrels roken sterk naar "lavendel", althans....naar bloemen. Het hele huis rook er naar. Tja, de een vindt het lekker en de ander zal het te sterk vinden ruiken. Wij vinden het lekker en gelukkig de katten ook. Het zat nog maar net in de kattenbakken (de onderbakken van de PeeWee) of ze zaten er al op voor een plas :) En wonderbaarlijk: we vonden geen plas of drol van Baggio naast de bak. Maar goed, slag om de arm. Na één dag kun je geen oordeel vellen. Maar dag twee weer geen plas of drol......

We gebruiken het nu bijna een week en de bakken ruiken nog lekker fris. Het spul hoort eigenlijk klompjes te vormen als het nat wordt, maar dat gebeurt alleen met de plasjes van Zsa Zsu. De pies van de andere katten trekt in de korrels maar klompjes...die hebben we niet gezien. Maar wat maakt het uit als het fris blijft ruiken en Baggio niks meer her en der deponeert. Het laagje van 2 cm dik hebben we nog niet aangevuld of ververst. Het is dus niet alleen fris maar - zo het nu lijkt - ook voordelig. Voorlopig gebruiken we dus Biokat Fresh...

Jeetje... die Joey... is hij niet ontzettend vertederend?
We hebben afgelopen vrijdag individuele foto's gemaakt en daarbij werkt de ene beter mee dan de andere. Het lijkt simpel, maar al met al is het best een klus :) De foto van Joey wijkt af van de anderen... Bij alle foto's ligt de bloem naast het kitten, Joey zit er bovenop. Hij had er geen zin in en door hem óp de bloem te zetten, bleef hij zitten. Joey ziet er zo met zijn grote ronde ogen en 'brilletje' uit als een aapje...zo schattig! Zo onschuldig... Nu gaat dat nog 100x veranderen, zowel qua gedrag als uiterlijk. Uiteindelijk zal hij er staan als knappe, stoere vent.
Het gaat heel goed met alle kittens. Ze groeien flink en zijn heel levendig. Sterk ook... Ze richten zich gemakkelijk op en lopen al behoorlijk. Het leukste vind ik dat ze zo leuk spelen en reageren op hun omgeving. Ja, ik ben in ieder geval reuze te spreken over de kittens en hun ontwikkeling. Fijn hoor...als alles zo goed gaat met de kleintjes en hun mamma.
Met pappa gaat het, na zijn castratie, ook heel erg goed. Het is voor Clarence absoluut de beste beslissing geweest. Het jagen houdt hij voor gezien en die energie gebruikt hij nu voor spelletjes. Hij is ook aanhankelijker. Hartstikke fijn! Grappig was te zien hoe hij toekeek terwijl Baggio zijn dochter versierde... Terwijl die twee donderjaagden, lag Clarence lekker te luieren. Hij vindt het wel prima dat Baggio het van hem overneemt. Ze zijn nog de beste vrienden, spelen ook vaak samen.
De kattengroep is trouwens op het moment erg gezellig. Ze zijn heel close met elkaar. Er zijn dagelijks altijd wel momenten van 'samen zijn'. Dan zijn alle katten bij elkaar en wordt er gespeeld. Meestal is er 's ochtends zo'n moment, gevolgd door eentje laat op de avond. In de tussentijd gaan ze allemaal hun eigen weg.

Bij het fotograferen op vrijdag keek alleen Barney nog fier de wijde wereld in, maar nu - twee dagen later - zijn de oogjes los bij alle kittens. Nou oké, Joey kijkt nog door een kiertje, maar dat is een kwestie van hooguit een dagje. Ik heb nog geen oogje hoeven zalven. Ze gaan zonder problemen los en blijven los...
Bij Baggio en Luna zijn vooral de remmen los... Luna is namelijk krols aan het worden en Baggio is ineens - na wat territoriale smeerboel - een man. Van Clarence mag ie....die twee zijn nog steeds dikke maatjes en Luna vindt het feest:)
De castratie heeft Clarence heel goed gedaan. Hij is nog niet helemaal van het gejaag af, maar het is wel al grotendeels vervangen door spelen en luieren. Hij ging zelfs OP de borst van Edwin liggen om met een veter van diens shirt te spelen! En daarnet speelden Baggio én Clarence met een piepspeeltje van Jazz... Leuk hoor! En Clarence had die rust echt nodig, bleef namelijk in gejaag hangen en ging vermageren.
Om nog even op het nestje terug te komen: de deur van de kattenkamer staat nu overdag op een kier, zodat mamma Zsa Zsu de kamer af en toe kan verlaten en zij er ook bezoek kan ontvangen van de andere katten. Dat vindt ze namelijk erg gezellig. Je hoeft je over de verzorging van de kleintjes geen zorgen te maken. Dat doet ze heel erg goed. Vol overgave brengt ze ze groot.

Ze zijn een week oud en hier zit een gelukkige fokster... Ben super tevreden over de kittens, hun zorgzame mamma en hoe het gaat. Bevooroordeeld misschien, maar ik vind de krullebolletjes ook mooi! Ook het dametje in een point-jasje en nog strak in het pak... Mogelijk is ze een homozygootje. Ik vind haar haartjes vlak en het vachtje te dun, bovendien voelt ze warmer aan... Vandaar... En ze lijkt op Luciano, vind ik. Je zult zien: het wordt een fraai dametje. Een leuk koppie heeft ze nu al!
Barney, op de foto ligt hij op mijn hand, ziet er op het moment het meest schattig uit. Dat komt omdat hij de oogjes al helemaal open heeft. Vergelijk het maar eens met zijn grote, blauwe broer Sunnary...ha ha, die ziet er niet uit met de piepkleine kraaloogjes!
Het fotograferen ging niet makkelijk, want de fotograaf is niet snel tevreden ;)
Maar goed...uiteindelijk is het mooi geworden. De fotootjes zijn te bewonderen onder de link naar de individuele fotootjes.
Ik ga zo mammapoes eens lekker verwennen.... Een speciale maaltijd....

Even checken af en toe... De oogjes gaan namelijk open! Barney heeft vandaag beide kijkers open. Hij "kijkt" fier de wijde wereld in. Ook bij de andere kittens zie je dat er gleufjes ontstaan in de oogleden, een teken dat ze binnenkort zullen openen. Dat is een proces wat je toch een beetje in de gaten moet houden. Soms wil een oogje niet goed open of gaat weer dicht zitten, dan is het tijd voor actie. Maar op dit moment is er dus niks aan de hand.
Zsa Zsu gaat nu een paar keer per dag heel even de beentjes strekken. Dan banjert ze wat door huis, drinkt wat uit de fontein in de woonkamer en bezoekt even haar favoriete slaapplek onder het keukenblok... Daarna gaat ze weer braaf naar boven, naar de slaapkamer waar haar kindertjes liggen.
Af en toe krijgt ze daar ook bezoek van de anderen. Alleen pappa Clarence waagt zich IN de werpkist, bij de anderen blijft het bij snuffelen en gluren. Prima zo. Ze kunnen zo goed de nieuwe geurtjes in zich opnemen. Er zijn immers weer wat speelkameraadjes bij...
Vrijdag gaat Edwin weer individuele foto's van ze maken, zoals hij bij alle nesten heeft gedaan. Zo zijn de kittens 13 weken lang van week tot week te volgen in hun ontwikkeling. Nu staat het vorige nestje nog onder de link 'klik hier om de kittens te zien', maar v.a. vrijdag prijken Barney, Sunnary, Joey, Liz, Bliss en Melua op de site. Ik weet dat veel mensen bijna niet zo lang kunnen wachten ;)

Morgen is Barney (zwart katertje) alweer een week oud... Wat gaat dat snel! Hij en zijn broertjes en zusjes doen het heel erg goed. Ze groeien als een tierelier, maar ja... Zsa Zsu geeft dan ook veel melk en verzorgt ze heel erg goed.
Geen complicaties bij de kleintjes dus, al moet ik zeggen dat ik gisteren met Zsa Zsu naar de dierenarts ben geweest. Even voor wat ondersteuning... Ze was namelijk wat onrustig, vertelde me al miauwend dat het niet helemaal goed zat en toen ik niet wilde luisteren, sleepte ze met een chocolade-meisje... Poes getemperatuurd, ze bleek een temperatuur van 39,8 te hebben. Dus Zsa Zsu mee voor een prikje. Een ontstekingremmer/pijnstiller die 2 dagen werkt. Ik ken het spul, want ook bij haar vorige nesten kreeg ze het... Binnen een uur na behandeling zie je, bij haar tenminste, resultaat. Zo ook nu... Zsa Zsu's temperatuur was wat later weer keurig 38,8 en de onrust was verdwenen.
Maar zelfs al voelt ze zich beroerd: ze blijft goed eten en drinken en voor haar kittens zorgen. De kleintjes hebben er dan ook geen hinder van ondervonden.
Vandaag was alles weer bij het oude. Zsa Zsu lag lekker rustig in de werpkist met haar 6-ling. Geen reden te slepen, geen reden om uit de werpkist te hupsen en heen en weer te drentelen. 
En die ukkies maar drinken en slapen...  De lichtste (point-poesje) is inmiddels al 151 gram, de zwaarste (één van de chocolade-dames) is 171 gram. De groei zit er dus goed in. Houden zo!

Het gaat goed met mamma en kleintjes... Je moet even afwachten hoe de overgang van fles naar tepel uitvalt, maar ze hebben het goed opgepakt. Bij de enthousiaste maar nog ongecontroleerde blauwe kater duurde het iets langer. Het is ook zo druk aan de tepels... Hij bewoog te wild met zijn bekkie langs de borst en vond zo niks. Hij kreeg gisteren dus nog wat kunstmelk tussendoor, maar inmiddels heeft hij ontdekt dat hij RUSTIG langs de borst moet scharrelen. Ze snappen het en ze groeien al behoorlijk. Zo hoort het!

Gisteren ben ik aan het denken geslagen om ze namen te geven. Hoe ze straks ook door hun baasjes worden genoemd: ik bedenk de stamboomnamen zelf, dat vind ik veel te leuk, en ik werk niet op alfabet. Van de club uit hoeft het niet, bovendien vind ik het veel te beperkt en voor mezelf absoluut niet nodig. Wat ik nu weer heb verzonnen?

Het blauwe heerschap heeft de naam Swiffer Sunnary gekregen. De zwarte kater heet Barney Bubbles en het choco-ventje Jigsaw Joey. De dames heten Bee Bop Bliss (point), Loopty Loop Liz (choco) en Missy Melua (choco). Hoe ik die laatste twee uit elkaar kan houden? Nu nog door gewicht, straks door de uitdrukking. Als dat niet lukt, zal ik ze moeten merken, maar tot nu toe gaat het wel.

Verrassend is het dat er al opties zijn genomen op Sunnary en Joey. Dat is vlot. Pas over een week of drie kunnen/mogen de aspirant-baasjes komen kijken. Dit doe ik om mamma rust te gunnen en vanwege het risico wat de kleintjes nu lopen, mochten ze iets oplopen. Bovendien is het veel leuker als de kleintjes de ogen open hebben en al wat rondscharrelen. Nu zijn het kroketjes...

Ik wil toch Zsa Zsu nog een dikke pluim geven... Wat een supermamma is ze! Ze cijfert zichzelf helemaal weg, alleen die kleintjes tellen, en ze schenkt ons totaal haar vertrouwen. Het feit dat haar kittens eerst apart liggen en door mij worden gevoed..., neem dat alleen al. Veel moeders zouden stressen, zij niet. We zijn een team: ik voed ze 16 uur, zij poetst ze schoon. En mogen ze aan de tepel, dan gaan ze ook meteen terug naar mamma. En neem haar gedrag richting kater Clarence... Ze haalt hem zelf op, zodat hij naar de kleintjes kan kijken en dan mag hij IN de werpkist en meepoetsen. Pluim ook voor Clarence, want wat is hij lief voor mamma en kleintjes! Een echte familie...

Het was een merkwaardige bevalling...
Woensdag 30 mei j.l., iets voor zessen in de middag, begon het allemaal: Zsa Zsu lag in het holletje van de nieuwe krabpaal in de kattenren. Baggio naast haar en die zag ik vreemd kijken... Hij wilde het holletje uit, want dikke Zsa Zsu blokkeerde de hele boel. Uiteindelijk lukte het hem... Ik bekeek het allemaal vanuit de woonkamer en keek wat langer om Zsa Zsu te kunnen bekijken. Jeetje..... die zag ik persen! Dus ik snel naar buiten, de ren in en Zsa Zsu uit het hol getrokken. Madam wilde niet, wilde ook niet door het kattenluik en dus droeg ik haar buitenom naar binnen. Je zag al een blaasje door de vagina naar buiten steken. Ze spinde en liet zich rustig naar de kattenkamer dragen. Snel onderleggers in de werpkist gelegd, poes er bovenop en een paar minuten later was het bingo: een zwart gekruld katertje zag het levenslicht.

Door de ervaring met de vorige nesten had ik zoiets van: vanavond rond tienen zijn we klaar, maar helaas... Na het eerste kitten had Zsa Zsu af en toe weeën, die een kitten naar het geboortekanaal moeten brengen maar verder bleef het rustig. Het was de 31e, om 00.35 precies dat er weer wat actie kwam. Vijf minuten later was ze er: een duidelijk kortharig point-poesje. Ik moest aan de snorharen zien dat ze gekruld was. Net zoals bij Luciano en Tiff... Alles prima in orde, met mamma en kittens. Ook het drinken uit het pipetje met speen ging heel goed. Niks om je zorgen over te maken...

Ik hoopte nog dat er schot in de bevalling zou komen, maar mijn wens werd geen werkelijkheid. Sterker nog: ik ging me om 1 uur 's middags zorgen maken. Wilde de dierenarts bellen, want ik weet dat er 8 uur tussen kittens kan zitten maar meer dan 12 uur leek me erg veel. De dierenarts had lunchpauze. Ik moest een half uurtje wachten en in dat half uur kwam er weer schot in de zaak en kwam een prachtig chocoladekleurig poesje ter wereld. Mamma in orde, kitten in orde en dat was voor mij het teken niet te stressen. Zo zou de bevalling nu eenmaal gaan.

Het was wachten geblazen met om de 2 uur een paar pipetjes melk voor de kleintjes. Ondertussen mamma maar aaien en masseren... Kwart over 8 's avonds kwam kitten nummer 4. Opnieuw een chocoladekleurig poesje... Door aan Zsa Zsu's buik te voelen wist ik dat het nog een lange zit zou worden. Zeker weten nog 2 kittens... En inderdaad: om 01.20 in de nacht lag Zsa Zsu er heerlijk rustig bij en was er nog geen teken van een naderende geboorte. Af en toe weeën en duidelijk opschuivende kittens.... Maar goed, ik ben na de voeding gaan slapen. Zou toch 2 uur later weer wakker moeten worden voor opnieuw een voeding...

Ik sliep door de wekker... Werd ineens wakker door jeuzelende kittens. Ik schrok er van! Ineens zag ik in de werpkist 3 kittens liggen.... Jeetje, had ze ze bij zich genomen! Ze hoorden in de transportkoffer, maar ja....die stond open en ze kon ze er zo uitplukken natuurlijk. Ineens zag ik: een blauwe! Kan niet, hadden we nog niet en een blik in de transportkoffer maakte het duidelijk: het was een nieuweling. Ik tellen... Er was nóg een nieuweling!! En ja, naast het blauwe katertje was er nog een chocolade bijgekomen. Ook een katertje. Die was nog nat en de nageboorte was nog niet helemaal opgegeten. Tussen 01.20 uur en 04.20 was Zsa Zsu dus druk bezig geweest.... Ik had niet de indruk dat ze al bij mamma hadden gedronken, dus ik heb ze snel in de transportkoffer gelegd.

En zo heb je dus 6 kittens met 3 verschillende geboortedata! Reden van de langgerekte geboorte? Geen idee, alles verliep verder normaal. Ze nam gewoon alle tijd, zo zie je maar dat het niet altijd volgens het boekje verloopt. De kittens hadden bij de geboorte ook een pracht gewicht: de lichtste was 99 gram, de zwaarste 127 gram. Tot vanavond een uur of 10 mag ik ze nog flessen, althans de laatste 2. De anderen drinken inmiddels lekker bij mamma en ze doen het prima. Pappa Clarence heeft ook al uitgebreid met ze kennisgemaakt...