Leica...

Twee weken geleden kwam ze - na een inspannende dag - onze kattengroep binnen wandelen: Jacobis Adele  (wij noemen haar Leica) en dat deed dit mooie dametje heel erg goed.
Met ons had ze meteen erg goed contact en bij de dieren was het Purr Purr die het eerst toenadering zocht. Nou ja...eerder andersom eigenlijk: Leica zocht contact met Purr Purr en die is zo makkelijk... De anderen vonden het een eigenaardig wezen, geloof ik, maar ze accepteerden dat ze er was. Ze zat trouwens toen in de 'serre', achter het hekje omdat er een hond in de woonkamer liep en dat kende ze niet.
Dinges hartstikke nieuwsgierig, Leica ook maar tegelijkertijd een beetje bang. Maar nieuwsgierigheid is goed en zou haar snel over de streep trekken.
Een dag later kon ze het al iets beter vinden met de volwassen katten en 's nachts - met Dinges slapend in de slaapkamer - heb ik haar in de woonkamer gezet om die maar eens te verkennen. Dat deed ze naar hartenlust. Ze rende en sprong... dappere meid.
Voor Dinges 's ochtends weer in de woonkamer zou rondlopen, heb ik Leica in de serre gezet. Weer veilig achter het hekje. Maar de woonkamer bleek moeilijk te weerstaan... Tot onze grote verbazing trotseerde ze Dinges en liep parmantig door de kamer. Op een rustige maar resolute manier maakte ze Dinges duidelijk dat hij het beter kon laten met haar te sollen. Groot respect had ie meteen....
Daarna ging het vlot met de inburgering. Ze heeft nu na 2 weken dus ook haar plek in de groep veroverd. Prachtige Leica en zo vreselijk lief... Maatje van Purr Purr (even oud) en een schootzitter.... dikke vriendin van Dinges (vooral van zijn kwispelende staart...).
Ze doet het fantastisch!