We zijn blij...
Het gaat de uitgereisde kittens erg goed. Van Tommy, Tiff en Sally wisten we al dat het ze goed is afgegaan, maar van Nina en Malley nog niet. Over hen kregen we gisteren een mail en ook deze kleintjes gaat het goed. Van Malley's nieuwe baasjes kregen we zelfs een hele bups foto's van Malley tussen zijn drie katervrienden :) Ook die kennismaking ging prima, zonder geblaas of gegrom. Hè, heerlijk om te horen want het is toch een hele sprong in het diepe voor die kleintjes.
Van de 'thuisblijvers' ook niks dan goed nieuws. Luna is gewoon gekke Luna en Haley, die wordt steeds leuker. Hij volgt me als ik naar bed ga en hij wacht me 's ochtends al spinnend op. Wat een leuk en mooi ventje is dat toch! Als hij een poes was mocht hij, wat mij betreft, blijven. Helaas, helaas... Haley is een kater en heeft hier een moeder en twee zussen lopen, dus dat zit er niet in. Haley zal ook zijn koffertjes moeten pakken. Ik hoop dat er voor hem een baasje komt die hem eens uit wil brengen op een show, want hij zal daar geen gek figuur slaan. Maar goed, zover is het nog niet want er is nog geen baasje voor hem gevonden.
Hoe de volwassen katten en Jazz ermee omgaan? Clarence, Didi en Jazz vinden het wel prima zo. Tutti richt zich helemaal op Luna en Haley en mamma Zsa Zsu wil af en toe in het kattenrennetje (buiten) kijken of ze daar misschien kinders is verloren. Heel af en toe, want verder ligt ze lekker bij te komen op de hoge krabpaal in de woonkamer. Joy, onze HTK die ook nog vrij buiten loopt, is blij dat die herrie eindelijk voorbij is :) Maar ja, het is ook niet niks op je 10e ineens te worden geconfronteerd met ukkepukkies. En vorig jaar waren het er maar 5, nu 7 van die belhamels.
Wij missen de kleintjes. De drukte die het geeft, de drukke speelkwartiertjes... Knuffelen en vertroetelen kunnen we natuurlijk nog genoeg, maar je mist de individuetjes... allemaal eigen karaktertjes die je helemaal inpakken. Drie maanden lang ben je verliefd op allemaal, dat is nu weg. Maar goed, dat weet je van tevoren. Het is nu wachten op de (eerste) krolsheid van Brits Langhaar Didi.
Het gaat de uitgereisde kittens erg goed. Van Tommy, Tiff en Sally wisten we al dat het ze goed is afgegaan, maar van Nina en Malley nog niet. Over hen kregen we gisteren een mail en ook deze kleintjes gaat het goed. Van Malley's nieuwe baasjes kregen we zelfs een hele bups foto's van Malley tussen zijn drie katervrienden :) Ook die kennismaking ging prima, zonder geblaas of gegrom. Hè, heerlijk om te horen want het is toch een hele sprong in het diepe voor die kleintjes.
Van de 'thuisblijvers' ook niks dan goed nieuws. Luna is gewoon gekke Luna en Haley, die wordt steeds leuker. Hij volgt me als ik naar bed ga en hij wacht me 's ochtends al spinnend op. Wat een leuk en mooi ventje is dat toch! Als hij een poes was mocht hij, wat mij betreft, blijven. Helaas, helaas... Haley is een kater en heeft hier een moeder en twee zussen lopen, dus dat zit er niet in. Haley zal ook zijn koffertjes moeten pakken. Ik hoop dat er voor hem een baasje komt die hem eens uit wil brengen op een show, want hij zal daar geen gek figuur slaan. Maar goed, zover is het nog niet want er is nog geen baasje voor hem gevonden.
Hoe de volwassen katten en Jazz ermee omgaan? Clarence, Didi en Jazz vinden het wel prima zo. Tutti richt zich helemaal op Luna en Haley en mamma Zsa Zsu wil af en toe in het kattenrennetje (buiten) kijken of ze daar misschien kinders is verloren. Heel af en toe, want verder ligt ze lekker bij te komen op de hoge krabpaal in de woonkamer. Joy, onze HTK die ook nog vrij buiten loopt, is blij dat die herrie eindelijk voorbij is :) Maar ja, het is ook niet niks op je 10e ineens te worden geconfronteerd met ukkepukkies. En vorig jaar waren het er maar 5, nu 7 van die belhamels.
Wij missen de kleintjes. De drukte die het geeft, de drukke speelkwartiertjes... Knuffelen en vertroetelen kunnen we natuurlijk nog genoeg, maar je mist de individuetjes... allemaal eigen karaktertjes die je helemaal inpakken. Drie maanden lang ben je verliefd op allemaal, dat is nu weg. Maar goed, dat weet je van tevoren. Het is nu wachten op de (eerste) krolsheid van Brits Langhaar Didi.
RSS Feed