In drie transportkoffers gingen ze mee in de auto. Drie stuks in de Vari-kennel en het overige viertal verdeeld over de twee toploaders... In de auto hielden ze zich rustig, maar op de overvolle parkeerplaats (de dierenarts zit bij een klein winkelcentrum) hoorde ik krabben en een blik in de binnenspiegel gaf een verrassend beeld: Luna zat prinsheerlijk bovenop een van de toploaders!
Ik reed voorzichtig door naar een beschikbare plek, maar dat ging niet zomaar omdat het dametje al onderweg was naar de voorstoelen... Ik parkeerde Luna op de bijrijdersstoel en probeerde het ritje voort te zetten, maar niks hoor...
Met Luna onder de arm stuurde ik de auto naar een plekje. Met Luna onder de arm stapte ik uit, aangestaard door boodschappende mensen. Achterklep open en toen Luna weer in een toploader gezet, bij Sally... in de koffer waar ze ook uit was geklommen. Hoe dat nu kon? Ze had het deksel omhoog gewerkt en was door een spleetje gepiept. Meerijden alsof je een hondje bent is natuurlijk ook veel leuker :) :)
Eén voor één droeg ik de koffers naar binnen. Voor de zekerheid zette ik ze maar in een afgesloten behandelkamer, want wie weet ontsnapte er weer eentje ;) Daarna de hummels één voor één op de behandeltafel, waar ze een uitgebreide check kregen en twee prikken: eentje met vaccinatievloeistof en de andere met een chip. Hoewel ik anders had verwacht, gaven ze geen krimp! Wel verpestte de dierenarts twee chips. Die belandden ergens in de lange vachten. Heel knap trouwens dat ze zich zo stoer gedroegen. Vooral de dikke, holle naald met de chip is niet niks.
Helemaal goedgekeurd gingen ze weer mee naar huis. De toploader met Luna heb ik voor de zekerheid in de hondenbench gezet ;) Na het avontuur zijn ze in diepe slaap gevallen, maar inmiddels hebben ze weer gegeten en gespeeld. Ze lijken geen hinder te ondervinden van het vaccin, maar we houden ze scherp in de gaten. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn...