Blog Archives - Selkirk Rex Cattery - Fair and Square

Opa, oma, hekje

9/28/2011

Wat leuk! Clarence en Zsa Zsu zijn afgelopen zondag, op de verjaardag van Clarence trouwens, voor de 2e keer opa en oma geworden! Luciano van Arite Barde (cattery Sumo and Friends, Duitsland) is pappa geworden van 4 prachtige kittens. Twee schildpadjes en twee rode... Het gaat mamma Lotti en de kids heel goed.

De kittens van Choo Choo gaan ook als een trein. Dat worden na 3 weken al hele katjes. Met regelmaat krijgen we een serie foto's opgestuurd en dat is heel leuk. Wij voelen ons namelijk ook een beetje 'opa en oma', ha ha...

Verder nieuws? Ja, Coopertje gaat als een speer. Hij ligt al erg goed in de groep. Is nu ook dikke vrienden, partners in crime...ha ha, met kleine Luna. Hij draait in de groep mee alsof hij hier al jaren woont. Oh...en we hebben een nieuw hekje!

Nieuw hekje? Ja, in de hal stond altijd een hekje van metaaldraad om te voorkomen dat de katten meteen naar buiten kunnen rennen als de voordeur wordt geopend. Het stond gewoon los, je kon er overheen stappen maar dat ging niet iedereen goed af. Menigeen viel en dat moet je natuurlijk niet hebben... Nu eindelijk is er een andere, een klemhek van Geuther. Je kunt nu dus gewoon via een deurtje in en uit :) Ideaal, want de katten kunnen er niet makkelijk overheen. Niet dat dit Luna en Cooper tegenhoudt... die lopen gewoon door de spijlen heen. Ik hoop dan ook dat ze snel groter groeien ;)

Verder is er eigenlijk alleen te melden dat Didi krols is. Of we over 9 weken kittens hebben, dat valt te bezien. Didi is namelijk niet zo'n makkelijke tante, heeft Clarence gemerkt :) :)

Lieverds

9/25/2011

Ik kijk naar mijn katten en ik zie lieverds...

De supertolerante Clarence, heer en meester maar eentje met een klein hartje... Hij mag van Zsa Zsu vanaf dag 1 bij haar kittens en dat is niet gek, want hij poetst en waakt. Het is geweldig hem met de kleintjes in de weer te zien. Ook nu, met de komst van Cooper, is hij heel stabiel. Hij observeert, snuffelt eens en accepteert.

Zsa Zsu, een voortreffelijke moeder, die zo toegankelijk is als ze kittens heeft. Naarmate die ouder worden, wordt zij weer afstandelijker maar oh zo zacht van aard...

Dochter Tutti, die heel nukkig kan zijn maar ook heel erg lief. De schat denkt dat ze moeder is geweest, verzorgt ze een tikkeltje overdreven. Na wat knorrig gedrag tegen Cooper heeft ze hem nu er maar bij geadopteerd...

Didi, de schone dame, die haar eigen kracht niet kent maar zó lief is. Heel kleine kittens vindt ze maar rare kroketjes, maar als ze wat groter zijn hebben ze aan Didi een fantastische kameraad. Cooper had vanaf dag 1 in de gaten dat hij bij haar moest zijn voor wat aandacht...

De maffe Luna, die heel apart is maar ook erg lief. Cooper vindt ze heel gek, maar dat zal heus veranderen. Verder is zij de poes van de gein, zowel naar de andere katten als de hond toe. We noemen haar 'het aapje', gewoon omdat ze zo grappig is. Naar ons toe een eersteklas lieverd...

Haley... die straks naar Frankrijk gaat verhuizen. Heel rustig, een fiere kater. Hij gaat met de dag meer op zijn vader lijken. Oké, hij heeft een andere kleur en moet zich nog verder ontwikkelen. Maar wij kennen natuurlijk ook de piepjonge Clarence en daar heeft Haley veel van weg. Haley is een lieverd die erg goed met de andere katten op kan schieten en niet onder de indruk is van de drukke Jazz. We hopen dat zijn rustige, tolerante aard een beetje helpen bij een rustige verhuizing naar Bordeaux.

En dan de benjamin: Cooper... Wat een schatje! Als je hem optilt begint hij meteen te spinnen. Hij beweegt zich in de groep alsof hij hier al een hele poos woont. Niks is minder waar, want hij is hier nog maar een week! De anderen, behalve Luna...hoewel zij eigenlijk wel graag met 'm zou spelen, hebben hem al helemaal geaccepteerd. Didi en Tutti hebben al voor flinke wasbeurten gezorgd en zelfs 'big daddy' Clarence gaf hem wat likjes. Hij is welkom. Bij hen en ook zeker bij ons...

Het is een prachtig stel, die katten van ons. Natuurlijk weet je nooit of er rust en stabiliteit in een kattengroep blijft, helaas... We duimen dat het goed blijft gaan.

Welkom in de kattengroep

9/20/2011

Anderhalve dag is hij hier...
En wat een dapper ventje!

De katten benaderen elkaar nu zonder meteen te grommen of te blazen.
Clarence en Zsa Zsu hebben trouwens helemaal niks van dit alles gedaan. Vooral Clarence is érg nieuwsgierig. Het is alsof hij denkt 'hé, daar kan ik straks lekker wild mee spelen' want ja...de dames houden daar niet van... Zsa Zsu zie je kijken zo van 'huh...had ik er eentje in die kleur?'. Grappig om de introductie in de groep te zien.

Die introductie ligt natuurlijk ook een groot deel aan Cooper zelf... Hij pakt het prima aan. Vanochtend, bij het voeren, dook hij zo tussen Tutti, Haley en Luna in en at uit dezelfde voerschaal. Ze vonden het prima... Meneertje wandelde ook zo door de mazen van het hekje tussen kamer en keukentje om de woonkamer te verkennen. Teckeltje Jazz kreeg een diep gegrom te horen en waagde het daarom niet om wild te doen.

Natuurlijk... het gaat best nog even duren voor ze allemaal échte vrienden zijn, maar we kunnen zo vroeg al zeggen dat dit nooit lang zal duren. Met dank aan Cooper maar ook zeker aan Jazz, Clarence, Zsa Zsu, Tutti, Didi, Luna & Haley!

We stellen aan u voor....

9/19/2011

We hebben vanaf vorig jaar heel goed opgelet of we een nieuw katertje konden vinden in de kleur smoke of shaded, een langharig manneke dat ook point zou dragen. Waarom? Vanwege de dochter (inmiddels dochters) van Clarence en het gebrek aan beschikbare dekkaters... Een andere kater kan hier vier poezen dekken. Het zou toch best een zoektocht worden, dachten we, maar ineens viel ons oog op een mail van Monika Neumeister van Insider Cats...

Zaterdag, om kwart voor drie in de ochtend, zijn we in het autootje gestapt om naar Bernsgrün te rijden. Dochter Manon paste op poezen en hond. Zij moest Jazz nog kalmeren omdat hij toch écht meewilde :) Hij ging immers altijd mee? Sneu... dit keer moest hij thuisblijven.

Het was een lange reis, maar met veel pauzes ging het redelijk...ondanks de heel korte nacht. Half een arriveerden we. Benieuwd naar onze Edmund...
Edmund was prachtig, de moeder, broertjes en zusje ook, maar Edmund wilde helemaal niks van ons weten. Het was juist zijn broertje Kuno die meteen kennismaakte en liep te spinnen. Oh jee...

De volgende ochtend waren we uitgenodigd voor het ontbijt. Er stond een tafel vol lekkere dingen. We zijn geen grote eters maar we hebben het ons heerlijk laten smaken. Na nog wat filmen mocht Edmund zijn transportbox verkennen. Hij vond ons niks, hij vond die bak niks... Hij voelde gewoon aan dat er iets groots stond te gebeuren.

Na Monika te hebben bedankt voor de gastvrijheid vertrokken we tegen tien uur in de ochtend richting huis. Edmund miauwde, wilde de bak uit, maar na 10 minuten ging hij liggen. Heel af en toe hoorde je een zacht miauwen... Hij was het er nog niet helemaal mee eens. We hadden al besloten weinig pauze te nemen, om zo de terugreis minder lang te laten duren. Veel beter... Zo waren we om kwart over zes al thuis.

Edmund, in de auto omgedoopt tot Cooper, hebben we in de kattenkamer gebracht. Deurtje van de box open en daar kwam hij... De kleine man ging meteen op onderzoek uit, plaste op de kattenbak en wilde nu ineens wél geaaid worden. Daarbij liep hij luid te spinnen :) Een uurtje later mocht hij kennismaken met dochter Manon en ook die begroette hij hartelijk. Daarna Luna en Haley, maar die vonden Cooper maar een eng mannetje... Vanaf een afstandje zaten ze hem hoogstverbaasd te observeren. Ondanks hun lichtelijke afkeer hebben we de dame en heer in dezelfde kamer laten slapen.

Vanochtend hebben we de deur van de kattenkamer open gezet. Luna en Haley renden meteen naar beneden. Cooper werd met argusogen bekeken door de anderen, Cooper gromde vanuit zijn teennagels maar bleef vrij dapper rondlopen. Bij Clarence werd hij een beetje te macho en kreeg één tik. Een tik zonder nagels, genoeg om te laten zien wie hier toch echt de baas is: Clarence.

Inmiddels is de kleine man al beneden geweest, heeft al in de woonkamer gestaan. Hij heeft ontdekt dat hier ook een hond woont en dat deed hem besluiten toch maar even de woonkamer over te slaan :) Met ons is hij al dikke vrienden, hij speelt... hij spint... Met zijn andere huisgenootjes duurt het iets langer, maar het is een manneke hoor... Leuk contact met zijn soortgenoten kan nooit ver weg zijn.

Insider Edmund (oftewel Cooper) is een zoon van Insider Tristan en Alexa of Indiansun. Hij is black silver shaded.

Monika, danke für den wunderbaren Kerl!

Voorbereiding reis

9/16/2011

Over ca. 3 weken verhuist Haley naar Frankrijk...
We hebben met de nieuwe baasjes afgesproken dat hij naar Parijs wordt gebracht. Niet dat Haley dan al thuis is, want hij moet naar Bordeaux, maar hij is zo al een eind op weg.

Haley en ik reizen op zaterdag 8 oktober per intercity en Thalys. Eerste klas, vanwege de beenruimte (waar laat ik anders die transportbox?) en de maaltijd/drank AAN de stoel. Haley mag namelijk best per trein reizen maar niet mee naar het bistrorijtuig... Als het allemaal goed verloopt, ontmoeten we zijn nieuwe baasjes in Parijs...om 11.35 uur. Een paar uur later reis ik alleen terug.

Om hem relaxt te laten reizen en hem wat mee te geven van thuis, reist Haley in een speciaal voor hem gekochte transportbox. Hij hoeft dus niet van de een in de andere transportbox worden 'overgeheveld'. De vertrouwde box, het vertrouwde dekentje (met luchtjes van thuis) en speeltjes gaan mee naar Bordeaux.

In de komende 3 weken gaan we hem zo nu en dan meenemen om buitenshuis wat te wennen. Hij vindt het vervoer in een box en per auto leuk, hoor, maar ik ga ook nog wat met hem drukkere plaatsen bezoeken (winkelcentrum bijvoorbeeld) om hem goed voor te bereiden op zijn lange en wat rumoerige reis.

Het gaat helemaal goedkomen met ons lieve manneke, zeker weten!

Nieuwe dierenarts

9/13/2011

Gelukkig is ze gevonden: onze nieuwe dierenarts! We stellen haar hier even voor d.m.v. een artikeltje wat hier in de Flevopost, de regionale krant, heeft gestaan:

Stukje
uit Flevopost – Dierenarts zit vol plannen

"LELYSTAD maandag 7 september 2009 – Ze kan zich haar leven niet zonder dieren voorstellen: Birgit Caminada van Dierenkliniek Jol. Met de opening van de kliniek half augustus realiseerde deze dierenarts een van haar dromen. Maar stilzitten zal deze ondernemende vrouw niet snel.

Haar lijstje met wensen is langer: het uitbreiden van de huidige kliniek (de plannen zijn er al en de ruimte ook), het opzetten van een spoeddienstregeling met alle dierenartsen in Lelystad, maar het liefst van al zou zij zien dat het helpen van dieren zou gebeuren zonder dat dit om geld draait. En dat laatste is nogal wat, weet zij. ‘Door mijn werk wil ik graag proberen een verschil te maken,‘ aldus de dierenarts.

Door het beroep van haar vader reisde Birgit met haar ouders de hele wereld over en zat zij ook in verschillende landen op school. Al van jongs af aan had zij het idee dat zij later iets met dieren wilde doen. Zij zei tegen haar moeder dat zij of boerin wilde worden of dierenarts. En boerin werd het: zij werkte in Brazilië als boerin en omringde zich met dieren waaronder paarden. Jaren later kwam ook haar andere wens weer naar boven en schreef zij zich in voor de studie diergeneeskunde. Een studie die zij een jaar of 10 geleden met succes afrondde.

Ongeveer 6 jaar geleden ontmoette Birgit haar huidige man, die al ruim 28 jaar in Lelystad woonde. Birgit leerde niet alleen deze man, maar ook Lelystad en haar inwoners steeds beter kennen en waarderen. De volgende stap was de verkoop van haar deel van de dierenkliniek die zij in Haarlem had. En het in haar vrije uren op zoek gaan naar een geschikte locatie voor een nieuwe dierenkliniek in Lelystad. Dit was geen gemakkelijke opgave, maar uiteindelijk werd een geschikt pand gevonden in de Jol.

De kliniek ziet er prachtig uit: ruim, licht en eenvoudig. Precies zoals Birgit zich dat voorstelde. Zij wil graag dat mensen zich er welkom en op hun gemak voelen en dat zij hun verhaal durven doen. Birgit: ‘Ik hou erg van een open communicatie. Ik hoop dat mensen dingen durven vragen en desnoods iets nog een keer vragen.’ De kliniek bestaat uit een wachtruimte en ontvangstbalie, een uitgebreide apotheek, een opnameruimte voor langer verblijf van dieren (Birgit woont naast de kliniek waardoor zij intensieve zorg kan bieden), een operatiekamer met gasnarcoseapparaat en een tandheelkunde-unit. Volgens de dierenarts is er veel te doen op het gebied van de dierentandheelkunde. ‘Ik heb hier veel nascholing voor gedaan,’ legt zij uit. Ook heeft zij speciale belangstelling voor de behandeling van jonge dieren...................."

We kennen haar alleen nog van emails en de telefoon, maar morgen ga ik met de jonkies Haley en Luna persoonlijk kennismaken. We hopen op een mooie samenwerking!

Plannen

9/13/2011

De kittens bijna allemaal de deur uit en voorlopig geen nestje... Toch is er hier genoeg gaande op kattengebied.

- Hoewel onze Didi nog niet krols is geweest, hebben we bij de vereniging alvast toestemming gevraagd voor de paring met Clarence. Dit moet omdat het twee katten uit verschillende rasgroepen betreft, ook al is het een toegestane combinatie (tot 2015). De toestemming zal wel even op zich laten wachten, maar de krolsheid ook... vrezen wij.

-Tutti wordt voorlopig niet gedekt. Ze mag lekker bijkomen van de nare bijwerkingen die ze van de pil kreeg. Volgend jaar krijgt ze een hele mooie vriend :)

- We plannen de reis van Haley... Dit wordt waarschijnlijk toch een reis per trein, want KLM-cargo gaat niet naar Bordeaux en heen en weer reizen voor 1 persoon is vreselijk duur. Er wordt nu gekeken naar een reis per Thalys, waarbij we elkaar tegemoet komen in Parijs. Nu alleen de datum nog...

- Verder zijn we in voorbereiding van ons reisje naar Duitsland, aankomend weekend. We reizen vrijdagnacht, overnachten de zaterdag in Duitsland en komen zondag terug. Waarom precies houden we nog even voor ons zelf, maar een tipje van de sluier: het heeft met een kat te maken ;)

Fly away...

9/11/2011

Haley gaat verhuizen...
Nou ja, nu nog niet maar wel na 1 oktober! Hij heeft nl net zijn Rabiësprikje gehad en mag dus pas over een week of 3 naar het buitenland verhuizen. Haley krijgt Selkirk-vriendinnetjes in Cattery du Castel Walou et d' Alowan in Bordeaux, 1300 kilometer hier vandaan... Hij wordt dekkater en daar zijn we trots op :)
Och jee, een hele onderneming... Nu is het uitzoeken hoe Haley het best kan reizen. Per auto is het eigenlijk te ver, per trein is een mogelijkheid en dan is er nog het vliegtuig, maar dan reist Haley alleen omdat heen en weer vliegen een wel heel kostbare aangelegenheid wordt voor de nieuwe baasjes... We hebben in ieder geval een offerte aangevraagd om Haley per KLM-cargo te laten reizen.
Klinkt eng hè? Is het niet, hoor. In het verleden hebben we al eens een pup op die manier laten vliegen. Dat ging zonder problemen. Onze Border Collie vloog in 2008 met ons mee naar Spanje, moest ook in het vrachtruim, en hij stapte in Malaga fier uit de Vari-kennel. We zitten er zelf vaak meer mee dan die dieren doen. Voor Haley is het een vlucht van nog geen twee uur, prima dus.
Maar per vliegtuig of toch per trein, Haley gaat in ieder geval een grote reis ondernemen.
De komende weken gaan we nog van de grote vent genieten...

What's new, pussycat?

9/9/2011

Gisteren is Choo Choo van Leo & Jolanda de Zeeuw (Cattery Stuck On You) mamma geworden van 4 prachtige kittens. Het zijn 3 points en 1 lilac. Een mooi nestje! Choo en de kleintjes maken het goed. Een dikke knuffel voor de kersverse familie...

Verder het nieuws dat wij op zoek zijn naar een nieuwe dierenarts. In 2009 moesten we noodgedwongen naar een andere dierenarts, omdat de knorrige oude baas die we hadden met pensioen ging. Jeetje, was hij er nog maar! Hij smeerde je nooit onnodige medicatie, vaccinaties of behandeling aan. Het dier was belangrijker dan zijn portemonnee... De dierenartsen van de moderne kliniek waar we nu klant zijn hebben een andere manier van werken... Hun visie en die van ons botst, op een aantal vlakken, en na vandaag wederom een discussie te hebben gevoerd ben ik het beu. Ze vergeten wel eens dat het MIJN/ONZE dieren zijn en dat we het allerbeste met ze voor hebben en daarom kritisch zijn wat betreft medicijnen, vaccinaties en eventuele behandelingen. Vandaag heb ik verschillende dierenartsen aangeschreven, nu is het wachten op antwoord. Geen idee of we in Flevoland op korte termijn een dierenarts vinden die onze visie begrijpt en kritisch naar zijn/haar eigen vak kijkt. We zullen zien of we een dierenarts vinden in plaats van een salesmanager ;)

Vroeg op...

9/5/2011

Vanochtend stond ik al érg vroeg naast m'n bedje... Gisteren mocht ik er al even van proeven, maar vandaag ging het weer echt beginnen: mijn leven op de taxi. Na een vakantie van maar liefst 6 weken is dat wennen... Ook voor de kittens, want die weten niet beter of het vrouwtje is op tot laat in de nacht en staat zo rond 9 uur of soms nog iets later naast haar bedje.

Kennelijk hadden ze mijn wekker gehoord, want ze stonden me op te wachten. De hele bups inclusief de kleine Haley en Luna... Ze huppelden allemaal met me mee naar beneden. Dat was een feest... vrouwtje liep daar ineens! Ik voelde me net de Rattenvanger van Hamelen.

Opfrissen en daarna koffie en wat nicotine... Zo begint zo'n dag. Geen tijd voor een rondje kattenbak... Hoeft ook niet, want om 9 uur ben ik weer thuis. De tijd waarop ik in vakanties en weekenden 'werkeloos' opsta. Niks abnormaals dus. Dat ik daar aan tafel in de kamer zat, dát was abnormaal. Luna en Haley bleven de hele tijd in mijn buurt. Haley spinde, Luna probeerde of ze de koffie kon drinken maar voelde de hete damp toen ze dichterbij kwam. Ze taaide af, dan maar tenen hangen en steile wand spelen op vrouwtje's dijbenen... Ja, ze vonden het gek.

Zometeen katjes voeren en even een rondje kattenbak. Daarna naar bed want om half 6 gaat de wekker weer. Ze zullen weer vreemd opkijken. Ach, het donker is maar voor twee uurtjes. Dan komt het baasje thuis en die blijft nog héél lang op, zo na een dienst. Eigenlijk is het hartstikke tof, die verandering... een lekkere lange speeldag!