Ik kijk naar mijn katten en ik zie lieverds...
De supertolerante Clarence, heer en meester maar eentje met een klein hartje... Hij mag van Zsa Zsu vanaf dag 1 bij haar kittens en dat is niet gek, want hij poetst en waakt. Het is geweldig hem met de kleintjes in de weer te zien. Ook nu, met de komst van Cooper, is hij heel stabiel. Hij observeert, snuffelt eens en accepteert.
Zsa Zsu, een voortreffelijke moeder, die zo toegankelijk is als ze kittens heeft. Naarmate die ouder worden, wordt zij weer afstandelijker maar oh zo zacht van aard...
Dochter Tutti, die heel nukkig kan zijn maar ook heel erg lief. De schat denkt dat ze moeder is geweest, verzorgt ze een tikkeltje overdreven. Na wat knorrig gedrag tegen Cooper heeft ze hem nu er maar bij geadopteerd...
Didi, de schone dame, die haar eigen kracht niet kent maar zó lief is. Heel kleine kittens vindt ze maar rare kroketjes, maar als ze wat groter zijn hebben ze aan Didi een fantastische kameraad. Cooper had vanaf dag 1 in de gaten dat hij bij haar moest zijn voor wat aandacht...
De maffe Luna, die heel apart is maar ook erg lief. Cooper vindt ze heel gek, maar dat zal heus veranderen. Verder is zij de poes van de gein, zowel naar de andere katten als de hond toe. We noemen haar 'het aapje', gewoon omdat ze zo grappig is. Naar ons toe een eersteklas lieverd...
Haley... die straks naar Frankrijk gaat verhuizen. Heel rustig, een fiere kater. Hij gaat met de dag meer op zijn vader lijken. Oké, hij heeft een andere kleur en moet zich nog verder ontwikkelen. Maar wij kennen natuurlijk ook de piepjonge Clarence en daar heeft Haley veel van weg. Haley is een lieverd die erg goed met de andere katten op kan schieten en niet onder de indruk is van de drukke Jazz. We hopen dat zijn rustige, tolerante aard een beetje helpen bij een rustige verhuizing naar Bordeaux.
En dan de benjamin: Cooper... Wat een schatje! Als je hem optilt begint hij meteen te spinnen. Hij beweegt zich in de groep alsof hij hier al een hele poos woont. Niks is minder waar, want hij is hier nog maar een week! De anderen, behalve Luna...hoewel zij eigenlijk wel graag met 'm zou spelen, hebben hem al helemaal geaccepteerd. Didi en Tutti hebben al voor flinke wasbeurten gezorgd en zelfs 'big daddy' Clarence gaf hem wat likjes. Hij is welkom. Bij hen en ook zeker bij ons...
Het is een prachtig stel, die katten van ons. Natuurlijk weet je nooit of er rust en stabiliteit in een kattengroep blijft, helaas... We duimen dat het goed blijft gaan.
De supertolerante Clarence, heer en meester maar eentje met een klein hartje... Hij mag van Zsa Zsu vanaf dag 1 bij haar kittens en dat is niet gek, want hij poetst en waakt. Het is geweldig hem met de kleintjes in de weer te zien. Ook nu, met de komst van Cooper, is hij heel stabiel. Hij observeert, snuffelt eens en accepteert.
Zsa Zsu, een voortreffelijke moeder, die zo toegankelijk is als ze kittens heeft. Naarmate die ouder worden, wordt zij weer afstandelijker maar oh zo zacht van aard...
Dochter Tutti, die heel nukkig kan zijn maar ook heel erg lief. De schat denkt dat ze moeder is geweest, verzorgt ze een tikkeltje overdreven. Na wat knorrig gedrag tegen Cooper heeft ze hem nu er maar bij geadopteerd...
Didi, de schone dame, die haar eigen kracht niet kent maar zó lief is. Heel kleine kittens vindt ze maar rare kroketjes, maar als ze wat groter zijn hebben ze aan Didi een fantastische kameraad. Cooper had vanaf dag 1 in de gaten dat hij bij haar moest zijn voor wat aandacht...
De maffe Luna, die heel apart is maar ook erg lief. Cooper vindt ze heel gek, maar dat zal heus veranderen. Verder is zij de poes van de gein, zowel naar de andere katten als de hond toe. We noemen haar 'het aapje', gewoon omdat ze zo grappig is. Naar ons toe een eersteklas lieverd...
Haley... die straks naar Frankrijk gaat verhuizen. Heel rustig, een fiere kater. Hij gaat met de dag meer op zijn vader lijken. Oké, hij heeft een andere kleur en moet zich nog verder ontwikkelen. Maar wij kennen natuurlijk ook de piepjonge Clarence en daar heeft Haley veel van weg. Haley is een lieverd die erg goed met de andere katten op kan schieten en niet onder de indruk is van de drukke Jazz. We hopen dat zijn rustige, tolerante aard een beetje helpen bij een rustige verhuizing naar Bordeaux.
En dan de benjamin: Cooper... Wat een schatje! Als je hem optilt begint hij meteen te spinnen. Hij beweegt zich in de groep alsof hij hier al een hele poos woont. Niks is minder waar, want hij is hier nog maar een week! De anderen, behalve Luna...hoewel zij eigenlijk wel graag met 'm zou spelen, hebben hem al helemaal geaccepteerd. Didi en Tutti hebben al voor flinke wasbeurten gezorgd en zelfs 'big daddy' Clarence gaf hem wat likjes. Hij is welkom. Bij hen en ook zeker bij ons...
Het is een prachtig stel, die katten van ons. Natuurlijk weet je nooit of er rust en stabiliteit in een kattengroep blijft, helaas... We duimen dat het goed blijft gaan.
RSS Feed
