De kittens en Teckeltje Jazz hebben elkaar vanaf de tweede dag kunnen ruiken, horen en (regelmatig) kunnen zien, maar er was nooit meer dan een confrontatie met een hekje ertussen. Jazz had ons namelijk een beetje laten schrikken door in de 1ste week naar een staartje te happen van een kitten dat ik op mijn hand had. Niks geraakt, maar de schrik zat er bij ons goed in. Altijd zo lief met de volwassen katten en dan zo'n actie maakte dat wij hem niet vertrouwden met de kleintjes. Te klein misschien, nog te weinig kat...
We hebben gesteld dat het van de kittens uit moet komen of ze contact willen of niet. Als ze vertrouwen hebben, gaan ze een confrontatie aan en dat gebeurde vanavond. Het was Luciano die aan het hekje tussen kamer/keuken en hal bungelde. Jazz stond erbij te huppen. Ik heb de kleine vent geholpen en hem over het hekje getild. Jazz hield ik lichtjes vast.
Jazz snuffelde, Luciano snuffelde...Jazz zelfs eventjes los. Geen bange Luciano, integendeel en dat is ook wel logisch omdat ze geen nare ervaring met Jazz hebben gehad. Luciano huppelde richting stoel en klom erop. Omdat het er toch eens van moest komen, liet ik Jazz los en die stond natuurlijk meteen naast de stoel te huppen maar sprong er daarna op. Luciano blies, Jazz drukte met zijn snoet en lebberde aan de vacht... Luciano blies harder en harder. Jazz deed hem niks, maar was veel te opdringerig. Zo opdringerig dat ik hem heb weggehaald.
Luciano ging onder het keukenblok zitten, maar vooraan.... gewoon een beetje in dekking. Hoefde niet echt, want natuurlijk hield ik Jazz in toom. Lang heeft hij er niet gelegen, tien seconden misschien. Pappa Clarence en mamma Zsa Zsu stonden beiden aan een kant van hun zoon en pappa maakte een geluidje, waarop Luciano heel dapper onder het keukenblok vandaan stapte en weer verder ging met zijn verkenning.
Korte tijd later heb ik Luciano over het hekje in de hal gezet. Hij keek me aan en wilde opnieuw over het hekje klimmen, maar ineens hoorde hij een van zijn broers of zussen en ging naar boven. Ik durf te wedden dat ik hem morgenochtend in de woonkamer tref, mét Teckel en zijn paps en mams :)
Als er één schaap over de dam is... Na Luciano zullen de anderen snel volgen. Prima, we hoeven niet meer bang te zijn. Jazz is hooguit lomp, maar dat is pappa Clarence ook. Oh en vergeet Zsa Zsu niet. Als mamma is ze soms érg hardhandig met haar ukkies. Opvoeden heet dat, bij Jazz heet het spelen.
We hebben gesteld dat het van de kittens uit moet komen of ze contact willen of niet. Als ze vertrouwen hebben, gaan ze een confrontatie aan en dat gebeurde vanavond. Het was Luciano die aan het hekje tussen kamer/keuken en hal bungelde. Jazz stond erbij te huppen. Ik heb de kleine vent geholpen en hem over het hekje getild. Jazz hield ik lichtjes vast.
Jazz snuffelde, Luciano snuffelde...Jazz zelfs eventjes los. Geen bange Luciano, integendeel en dat is ook wel logisch omdat ze geen nare ervaring met Jazz hebben gehad. Luciano huppelde richting stoel en klom erop. Omdat het er toch eens van moest komen, liet ik Jazz los en die stond natuurlijk meteen naast de stoel te huppen maar sprong er daarna op. Luciano blies, Jazz drukte met zijn snoet en lebberde aan de vacht... Luciano blies harder en harder. Jazz deed hem niks, maar was veel te opdringerig. Zo opdringerig dat ik hem heb weggehaald.
Luciano ging onder het keukenblok zitten, maar vooraan.... gewoon een beetje in dekking. Hoefde niet echt, want natuurlijk hield ik Jazz in toom. Lang heeft hij er niet gelegen, tien seconden misschien. Pappa Clarence en mamma Zsa Zsu stonden beiden aan een kant van hun zoon en pappa maakte een geluidje, waarop Luciano heel dapper onder het keukenblok vandaan stapte en weer verder ging met zijn verkenning.
Korte tijd later heb ik Luciano over het hekje in de hal gezet. Hij keek me aan en wilde opnieuw over het hekje klimmen, maar ineens hoorde hij een van zijn broers of zussen en ging naar boven. Ik durf te wedden dat ik hem morgenochtend in de woonkamer tref, mét Teckel en zijn paps en mams :)
Als er één schaap over de dam is... Na Luciano zullen de anderen snel volgen. Prima, we hoeven niet meer bang te zijn. Jazz is hooguit lomp, maar dat is pappa Clarence ook. Oh en vergeet Zsa Zsu niet. Als mamma is ze soms érg hardhandig met haar ukkies. Opvoeden heet dat, bij Jazz heet het spelen.
RSS Feed
