De meeste kittens hebben nu een nieuw baasje. Uiteraard zijn ze nog een poosje hier (tot ze 13 weken oud zijn en voor de buitenlandgangers zal dit ongeveer 16 weken zijn), maar dan wacht ze een fijn nieuw thuis. Het geldt niet voor de knappe Pierre (foto) en zijn halfzusjes Popsy (blauw gekruld korthaar) en Raven (zwart gekruld (homozygoot) korthaar)... Voor deze drie lieverds heeft nog niemand zich gemeld en denk niet dat ze de minste zijn...nee, zeker niet! Alle drie mooi, lief, speels... We hopen dan ook dat er ook mensen zijn die als een blok voor deze kittens gaan vallen.
Alle kittens zitten nu alweer een poosje bij elkaar... Dolle pret is dat. De kleintjes gaan geweldig met elkaar om en de moeders verdelen de taken, heel leuk om te zien.
De meeste kittens hebben nu een nieuw baasje. Uiteraard zijn ze nog een poosje hier (tot ze 13 weken oud zijn en voor de buitenlandgangers zal dit ongeveer 16 weken zijn), maar dan wacht ze een fijn nieuw thuis. Het geldt niet voor de knappe Pierre (foto) en zijn halfzusjes Popsy (blauw gekruld korthaar) en Raven (zwart gekruld (homozygoot) korthaar)... Voor deze drie lieverds heeft nog niemand zich gemeld en denk niet dat ze de minste zijn...nee, zeker niet! Alle drie mooi, lief, speels... We hopen dan ook dat er ook mensen zijn die als een blok voor deze kittens gaan vallen.
3 Comments
Laat ik beginnen te vertellen dat het moeders en kittens erg goed gaat... Het worden kleine donderstraaltjes, heel erg leuk. Ook de kleintjes van Luna beginnen meer te ondernemen. Zij zitten nog even apart van de anderen, maar ik denk dat daar aankomend weekend verandering in gaat komen. Ze moeten in ieder geval meer ruimte...dat is duidelijk. Voor Pierre, Popsy, Raven, Fluff en ToBey zoeken we nog een nieuw baasje. En verder? Als je fokt, zul je soms beslissingen moeten nemen die je misschien uitstelt maar die onvermijdelijk zijn wil je voort kunnen. Zo hebben wij afgelopen weekend rond tafel gezeten... Hoe gaan we verder? Er zijn in ieder geval een paar knopen doorgehakt. Zo wordt Cobber zijn vader's opvolger en gaan we op korte termijn voor mooie, lieve Google een fijn nieuw thuis zoeken. Helaas heeft ze een schoonheidsfout waarmee we in de fok geen risico willen lopen. Erg jammer, ze was voor mij een droom, maar soms lopen dingen anders dan je ze zo graag zou willen zien. Omdat Google wegvalt en we ook andere dames hun rust gaan gunnen, hebben we besloten dat Purr Purr blijft (de zwarte dame op de foto). Dat in ieder geval, maar komende tijd zullen er meer veranderingen komen... Later hierover meer... Inmiddels heeft ook Luna haar kittens: 2 poesjes en 1 katertje. Geboren op 13 juli j.l.
Beide poesjes (zwart en blue golden tabby) zijn homozygoot en het katertje is gekruld (want mamma is homozygoot en krijgt dus alleen gekrulde babies) heterozygoot. Luna was heel dik en het was dan ook een beetje een verrassing dat er maar drie kittens kwamen, die niet eens extra zwaar waren of zo. Maar des te beter, want de planning voor de zomer betrof 2 nestjes en als je er dan ineens 3 krijgt... Luna zorgt voortreffelijk voor haar kleintjes, dat is haar wel toevertrouwd. De kittens groeien dan ook voorspoedig. Op 6 juli 2014 kreeg ook Tutti haar nestje... Het 1ste nestje kreeg ze pas toen ze 2,5 jaar oud was...een beetje laat....nu dan haar 2e en laatste nestje. Ja...toch een laatste nestje. Hoewel Tutti een werkelijk voortreffelijk moeder is en mooie kittens geeft, vind ik dat het genoeg moet zijn. Tutti vecht namelijk, in tegenstelling tot de andere poezen, tegen de weeën en dat is slopend. Ik had echt met haar te doen... Toen het 1ste kitten er eenmaal was, verliep het voorspoedig en vond ze haar rust, maar toch... Tutti's eerstgeborene is een zwart gekruld katertje en na hem volgden nog drie katertjes. Eentje straight (zonder krullen dus) en blue tabby, de anderen gekruld in de kleuren blue golden tabby en black golden tabby. Als laatste kwam er nog een blauw gekruld poesje. Allemaal mooi op gewicht en meteen op zoek naar een tepel. Dat vind ik altijd een goed teken. Tutti is supertrots op haar kroost en wij ook! Ze zien er prachtig uit. Of het lang- of korthaartjes zijn, moeten we afwachten. En een homozygoot zie ik er ook niet direct tussen. Daarover dus later meer. Ze hebben inmiddels namen: Dyson Dipper (zwart), Fix-It Felix (blue), Hoppin' Hoover (blue golden), Tetley Tumbler (black golden) en Popsy Popcorn (blue). Op dit moment gaat het met moeder en kids erg goed, maar met kleintjes blijft het de eerste week tricky. Liz was gedekt, maar Liz leek verre van zwanger... Ongeveer twee weken voor de geboorte ontdekte ik dat ze tóch een klein buikje had... Wat ontzettend leuk! Het nestje van Baggio en Liz, waar we ons zo op hadden verheugd... Op 13 juni j.l. was het zover. Liz krabde op de vloer bij de krabpaal en toen wist ik dat de kittens spoedig zouden komen. Liz werd meegenomen naar de werpkist in de serre en binnen twee uurtjes had ze haar eerste kitten! (zie foto) Het was een blauw, gekruld katertje dat inmiddels Berlioz Roquefort heet. Liz liet er geen gras over groeien: Pierre Purr-quoi (blauw straight katertje), Pussy Puss Galore (blue golden tabby, gekruld poesje, homozygoot) en Purr Purr De Vil (zwart gekruld poesje) volgden elk om het half uur. Een snelle, soepele bevalling dus. En eentje met na afloop een zo trotse Liz...dat is altijd zó schattig om te zien. Kittens met mooie gewichten (2x 99 gram en 2x 106 gram).... Liz besloot al snel dat ze haar kittens niet in de werpkist wilde maar in een doodnormale kartonnen doos. Nou, prima...zij haar doos. Met een kleine dip op de eerste dag (vermoedelijk toch nog wat te weinig melk....ik heb een paar keer bijgevoed) kregen de kleintjes de groei te pakken. Mamma Liz had nog 1 dag een koortspiek, maar ook met haar ging het daarna goed. Inmiddels zijn Berlioz, Pierre, Pussy Puss en Purr Purr 1 week oud. Purr Purr heeft de oogjes zelfs al los en ik kan bij alle kittens de tandjes voelen... Ze groeien als kool. Wat wil je ook met zo'n zorgzame moeder? Normaal gesproken vermeld ik hier geen persoonlijk nieuws, maar ik wil het nu wel doen. Zoals geschreven was mijn man ziek en dat is dus geëindigd in een open hart operatie. Na kastjes, muren en later toch gedegen onderzoek is gelukkig tot uiting gekomen wat er nu eigenlijk aan mankeerde en het was niet mis. Het was levensbedreigend. Vandaag is mijn man geopereerd en het gaat hem op dit moment redelijk We zijn genaaid door een bekend, vooraanstaand fokster... Normaal gesproken hoor je me niet over collega-fokkers... We doen allemaal ons best, was altijd mijn mening, maar die moet ik nu bijstellen en ik wil het ook niet verzwijgen. Daarvoor is de zaak te ernstig. In 2011 kochten we een katertje bij de bekende Duitse Selkirk Rex fokster Monika Neumeister van cattery Insiders (uit Bernsgrün). Ik vertrouwde erop dat ze ons, omdat we fokkers zijn en zij toch een goede naam moet houden, een goed katertje zouden verkopen met een goede garantie voor wat betreft genetische gebreken. Je betaalt per slot van rekening een fokkersprijs... Zijn naam: Insider Edmund, die wij Cooper noemden. Cooper was een alleraardigst lief ventje, maar toen hij moest wisselen ging het goed fout. Zijn onderkaak kwam maar liefst 1,5 cm voor zijn bovenkaak te staan, waarbij het opviel dat die ook smaller was dan normaal. De onderste hoektanden groeiden uit zijn bekje... Een groffe fout, die werd gemeld aan de fokster. Eind januari 2012 kregen we een mail met daarin de belofte dat we een nieuw katertje zouden kunnen uitzoeken.... Prima aanbod, niks mis mee, al was het best rampzalig voor de voortgang van de cattery.... Ze had op dat moment geen katertjes en er kwamen voorlopig ook geen nestjes, dus in overleg hebben we toen besloten bij haar voor een poesje te gaan. Ze vroeg me zelfs naar mijn wensen.... Nou, een langhaar en geen wit...dat was het allerbelangrijkste en natuurlijk niet uit ouders met een plat Perzensmoeltje, want dan kon je er donder op zeggen dat het weer gebeurde....zo'n fout gebit. Bij ons kwam Baggio om verder te kunnen met de fok en verder was het bij haar wachten op een geschikt poesje. Die werd de eerste tijd niet geboren, bijna alles was met wit of korthaar. Ik had gezien dat ze een nieuwe Engelse poes had en dat zag ik wel zitten.....van die poes een kleintje, maar deze poes kreeg baarmoederontsteking en werd gesteriliseerd. We zouden moeten wachten. Ik kreeg verder niks aangeboden, pas toen ik vroeg naar een eventueel nestje van een nieuwe poes - Luisa - kreeg ik een blauw zilveren poes aangeboden, de laatst overgeblevene uit een nest en dit kwam in een periode dat hier net 2 nestjes waren en ik geen kans zag richting Tjechische grens te gaan..... Luisa zou pas voorjaar 2014 kittens gaan krijgen. In een mailwisseling kwamen we overeen dat ik zou wachten tot dit nest. In April was het zover, er lagen zelfs 2 nestjes maar de poesjes uit het nest van Tabea waren al verkocht. Ik had geen enkele melding gehad over dit nest, zag het op Facebook en daarom stuurde ik via FB een berichtje. Geen reactie. Onder een foto schreef ik daarom 'ik ben geïnteresseerd' en prompt kwam er reactie via een privé-bericht. Luisa had 2 katertjes en 2 poesjes... alle 4 nog vrij. Ik koos één van de poesjes en de fokster schreef 'zal ik haar voor je reserveren?'. Ja, graag! 'Dan is ze voor jou', schreef ze...... Manlief vroeg de fotootjes op van opa, oma, vader, moeder en het meisje zelf... Wat hij er precies mee wilde weet ik ook niet, maar binnen het uur kon ik naar hem toe om te vertellen dat hij het maar moest laten... De fokster had ineens de prijs op 1600 euro gesteld, waarop ze het aankoopbedrag van Cooper in mindering zou brengen.... Nog een of ander geneuzel over generatie 4 , betere kwaliteit en een aparte kleur..... Maar dat was de afspraak niet!!!! Enfin....geen kitten van de mooie Luisa en ook geen restitutie van het aankoopbedrag van Cooper, zoals ik nog voorstelde. Ze stelt dat ze me vaak genoeg een poes heeft aangeboden, die ik steeds weigerde en nu wederom, waardoor de zaak voor haar nu is afgedaan. Ik heb alle mails en berichten nog.... Vanaf 2011 tot en met vandaag.... Wat een enorme leugenaar en wat een afgang van iemand die, in mijn ogen, goede naam had gemaakt in de Selkirk wereld........... Insider.... Insider Cats............. een naam om te onthouden, maar niet in positieve zin. (op de foto's de vreselijke gebitsfout van Insider Edmund) Een lange tijd heb ik niks van me laten horen... Het was een nare tijd waarin er nogal wat gebeurde. Eerst was er het zo onverwachte verlies van ons dierbare Teckeltje Jazz, wat geen van ons in de koude kleren is gaan zitten....ook al kwam er een nieuw hondje. Hoewel dat een lovebundle is en je door hem je aandacht op leukere zaken gaat richten, vergeet je Jazz niet... De katten waren krols, maar er kwamen geen kittens... de computer en telefoon hadden kuren, wachtwoorden van accounts weg....zieke man... En vandaag weer de teleurstelling over een lang geleden gedane belofte over vervanging van de voor de fok ongeschikte Cooper. Poesje gereserveerd en binnen een uur verandert de fokster de voorwaarden.......... Mmmmm, laat maar zitten dan. Laat het nu dan maar genoeg zijn voor wat betreft de nare, vervelende, teleurstellende zaken... Er komen waarschijnlijk kittens in juni/juli (ik houd nog even een slag om de arm...) en zoals gezegd: hondje Dinges is ook een licht in de duisternis ;) Met onze poezen/katers is alles naar wens. Nou ja...een poosje geen kittens dus, maar verder gaat het goed. Zsa Zsu, onze supermamma is nu gesteriliseerd. Tutti nog niet... Zij gaat nog een nestje krijgen, we hopen dat dit in juli gaat gebeuren. Tegelijk met Luna, als het meezit. Liz heeft er vooralsnog geen zin in en Google is nog veel te jong. Kater Cobber is een geweldig leuke, lieve kater geworden. Maar wat we met hem gaan doen is, nu het poesje niet komt, nog niet helemaal duidelijk. Misschien castreren...maar dat zien we nog wel. Zolang hij geen bonje met pappa Baggio krijgt en overlast verzorgt bij de poezen, mag hij van ons open blijven... En Baggio.... wat een droomkater is dat toch... We zijn heel erg verdrietig. Gisteren is ons lieve Teckeltje Jazz vrij plotseling overleden. Na een paar lichte epileptische aanvallen voelde Jazz zich niet zo happy, hij was wat verward...leek moe en de kluts kwijt (vrijdag). Dat schijnt niet ongewoon te zijn na een aanval, maar we wilden maandag toch bloedonderzoek laten doen want waarom krijgt een altijd zo gezonde, actieve hond ineens van die aanvallen? Maandag bleek te laat... Gisteren vond mijn man Jazz dood in de woonkamer. Ik was met mijn dochter in Groningen toen het vreselijke nieuws kwam. Ik was er niet eens en dat zit me vreselijk dwars. Dezelfde dag is Jazz nog opgehaald door de dierenambulance om hem naar het crematorium te brengen... De katten, wij.... we zijn nu allemaal van slag. Het is zo onwerkelijk. Geen tikkende nageltjes meer op de vloer, geen hondje met een snoet vol kattenbakkorrels omdat hij zo nodig weer een drolletje moest stelen, geen trouw zwart kereltje wat je op de voet volgt en naast je ligt op stoel of bank... Man, wat een gemis. Rust zacht, lief ondeugend middelvingerhondje... Het is 14 december... Inmiddels zijn 7 kittens uitgevlogen. Skiffle, Ragamuffin, Blue & Dreamweaver, Watson en Tatty & Quinty wonen inmiddels bij hun nieuwe baasjes in Nederland en België. Het was even wennen voor ze, hun hele familie viel uit elkaar, maar het gaat ze goed. Alle baasjes zijn superblij met de nieuwe huisgenootjes, dat is fijn. Het is voor ons ook altijd een zorgelijk moment om de diertjes, die je zo lang met liefde hebt verzorgd, toe te vertrouwen aan een ander. Blijft moeilijk, maar gelukkig is er nog altijd goed nieuws gekomen. Ze hebben weinig tijd nodig om zich aan te passen aan al het nieuwe. Natuurlijk zijn er nog een paar 'achterblijvers'. Toss & Frizzle blijven nog hier tot begin januari, daarna verhuizen ze naar Groningen. En Google & Cobber blijven hier wonen, dus die maken we nog hééél lang mee... Zo is het voor de kattenfamilie en voor ons niet ineens een zwart gat. Ja, het is een stuk rustiger...dat wel. Soms zoek je er eentje die al is verhuisd, heel gek is dat. De tijd met het elftal is omgevlogen... Het geplande en het niet geplande nest... Wat deden de beide moeders geweldig werk, zo samen zorgend. Maakte niet uit of het nu een van hun eigen kittens was of die van een ander, als hij of zij een poetsbeurt nodig had of wilde drinken...dan gebeurde dat. Zsa Zsu en dochter Luna...wat een team! En nee...het moet niet nog een keer, twee nesten tegelijk, maar mocht het per ongeluk toch nog eens voorkomen dan weten we dat het heel goed kan. Wij gaan nog flink genieten van het viertal ukkies dat de kerstboom belaagd. Laten de beide dames nu graag bomen klimmen ;) |
Archives
January 2018
|