Afgelopen zondag hadden we bezoek van Anastasia en haar vriend Gianni. Een heel leuk stel uit Zwitserland/Italië. Zij kwamen Britt en zusje Tippy halen. Het was erg leuk hen te ontmoeten, al had ik ze graag wat fitter te woord willen staan. Gianni vertelde 'grote katten' te hebben en ik riep meteen 'oh, Maine Coons!', maar hoe fout kun je het hebben? Het bleken tijgers, leeuwen en andere 'poesjes' te zijn :) Nou, dan heb je me...want dat vind ik reuze interessant. Even zou je vergeten dat het om Britt en Tippy ging... Anastasia was zó gelukkig de meisjes eindelijk mee te kunnen nemen... Ik vond het afscheid van de dametjes wel moeilijk, met name van Tippy... vanaf het begin mijn zorgen- en daardoor troetelkind. Inmiddels geen zorgenkind meer, hoewel ze weer wat in haar oogje had gekregen... net een week voor vertrek, dat is ook niet zo fijn. Maar goed, het kleine dutsje herstelt wel weer. Britt laat hier ook een gat achter... Zó actief... Mamma Didi is niet echt onwennig van haar kittens, geloof ik. Sterker nog: ze is erg speels...gewoon blij en aanhankelijk. Zo hebben we haar lang niet gezien. Bye, bye, meiskes... het ga jullie goed in het mooie Zwitserland.
Wel fijn dat we nu net nieuwkomer Baggio hebben, dat vult het gat redelijk op... Leuk, lief, mooi ventje... Ja, het is echt een schatje. Hij loopt aaitjes te halen en daarbij hard te spinnen, maar het is geen held. Althans...op bepaalde vlakken niet. Voor de stofzuiger bijvoorbeeld is hij niet echt bang, maar de benedenverdieping ziet hij dan weer niet echt zitten.... Hij komt er wel, want daar moet hij nu zijn eten halen, maar wat passen in de keuken leverden hem grote schrik op toen Teckeltje Jazz ineens half over hem heen stond. Hij drie, vier keer blazen en toen een spurt naar boven. Daarna herstelde hij zich vlot, maar het zal wel weer eventjes duren voor hij weer in de kamer opduikt. Uiteindelijk komt het allemaal goed. Hij is namelijk heel aanhankelijk én nieuwsgierig, dat sleept dieren overal doorheen.
Verder is het hier een beetje hectisch met een superkrolse Luna. Zij is voor het eerst echt krols en dus mag ze nog niet aan de pil. Best lastig als je haar vader rond hebt lopen... Eerst was Zsa Zsu een flinke afleiding, die was ook krols, maar zij adopteerde ineens Tippy en zo was het gebeurd met de krolsheid. Zsa Zsu is dan ook erg onwennig, nu Tippy is vertrokken... best zielig, dat gemiauw en gezoek. Maar goed, het ging over Luna... Zij en paps Clarence bevolken nu om beurten de kattenkamer. Clarence vindt het even vervelend maar gaat daarna lekker slapen, maar Luna vindt het verschrikkelijk...ondanks gezelschap van Baggio (die is daar graag) of Cooper (die is gewoon graag bij Luna). Ze maakte zelfs de deur open om weg te komen! Ik heb de deurkruk omgedraaid, maar Luna is gewoon super super slim. Ze heeft het openen van die kruk 1 keertje gezien en wist gelijk dat je daartegen moest duwen! Weer ontsnapt... Nu zit de deurkruk er niet meer in. Als ze kon pakte ze de kruk uit de la, zette die weer op de deur en opende 'm alsnog.... wat een slimmerd is dat toch! Het is te hopen dat de krolsheid snel voorbij is.