Het gaat ze heel goed. Sinds woensdag zijn ze overdag beneden in de kittenren van plexiglas. Zo kunnen ze alles zien maar zijn ze toch veilig voor de lompe Jazz, bovendien is het achter glas tochtvrij. Er staat een kattenbakje in, een zacht mandje met fleecedeken en de pluchen tunnel in de vorm van een vis. Die vis is favoriet als slaapplek. Beschut en lekker warm! Ze krijgen in de ren geregeld visite van pappa en mamma en Zsa Zsu. Cooper heeft zich ook al eens in de ren gehesen, maar de anderen bekijken de kleintjes door het glas.
Al een tijdje eten ze zelfstandig vlees, brokjes en kittenmelk, maar Tippy eet pas sinds gisteren vanaf een schoteltje. Eerder moest ik het in mijn handen nemen om haar te voeren en de melk met een voederspuitje toedienen. Waarom? Misschien omdat ze iets moeilijker diepte kan schatten met het wazige oogje? Maar misschien ook wel omdat eten ineens moest van een hard voorwerp... tepels en handen zijn immers zacht. Figaro, een katertje uit het 1ste nest, had dat ook een poosje. Maar goed, ze heeft de smaak inmiddels te pakken.
Dinky, Britt, Lulu, Willy en Tippy zijn ongelooflijke schatjes! Dat is zeker... Als je ze oppakt om te knuffelen, aaien ze je gezicht met hun pootjes en krijg je likjes. In handen voelen ze zich zo vertrouwd... Ze zijn heel erg speels en dat zie je met name in de kittenkamer, waar ze 's avonds laat tot 's morgens een uur of 10, 11 verblijven. Daar rennen ze de kamer door, klimmen ze overal op en hangen in de krabpaal. Dolle pret, zo met z'n vijven. De ren is natuurlijk kleiner, maar ook daar spelen ze veel met elkaar...zij het wat rustiger :) Die ren is toch maar van korte duur... over een paar weekjes springen ze er met gemak uit. Dan mag Teckeltje Jazz z'n borst nat maken, ha ha!