De kogel is door de kerk... Kleine Mooz, wat ineens geen straight maar een gekruld poesje blijkt (nog nooit eerder beleefd), mag hier blijven. Reden is dat we stoppen met Liz, die moeilijk drachtig wordt en onlangs een dood kitten kreeg. Omdat Fish en Mooz dochters van Cobber zijn en het heel erg lastig is naar een kater af te reizen voor een dekking komt er een nieuwe kater bij. Tegen de tijd dat hij hier komt wonen, begin juli, zal ik wat meer vertellen over deze kater én de plannen.

Hoe gaat het hier verder? Wel... de onlangs verhuisde Tutti doet het fantastisch in haar nieuwe huis. De rust is hier ook weergekeerd, hoewel Purr Purr erg chagrijnig is. We weten niet zo goed waarom, misschien juist door het vertrek van Tutti...toch een beetje haar 2e moeder. De kittens doen het erg goed. Lilo blijft tot ook Morrissey oud genoeg is om naar Amerika te vliegen, maar dit is ook erg goed voor de eenling. Ze heeft nu in ieder geval broers en zusjes, want hoewel veel jonger helpt het wel voor de socialisatie. Leuke, lieve kittens zijn het... Meg wordt een schone dame en kruipt langzaam uit haar schulp van verlegenheid. Zo ook onze grote, dikke, rode vriend Mickey... Wat een kanjer is dat :)  Mooz is ons prinsesje, door de flesvoeding die zij prefereerde boven mamma's melk en later ook het vaste voer is zij heel aanhankelijk. Soms zelfs een beetje té.  Maar leuk, hoor! 

En de volwassen katten? Ik noemde al even Liz, die toch wel treurig was door het doodgeboren kitten. Zij zoekt sinds die tijd veel aandacht van ons maar ook van haar moeder Zsa Zsu. Ze vertroetelt verder vooral Lilo en die vindt dat prima. Af en toe moet ook Mooz eraan geloven... Purr Purr is knorrig, is totaal uit vacht door de recente geboorte van Lilo. Hetzelfde is van toepassing op de mamma van het andere nest: Leica. De vacht bedoel ik, want knorrig is Leica zeker niet. Cobber is super aanhankelijk, dat heeft hij bij vlagen. Leuke kater is dat toch....zo leuk met de kittens. Zal nog wel meer worden als hij later dit jaar wordt gecastreerd... 
​

Tutti Frutti... het allereerste kitten dat in onze cattery werd geboren. Samen met mamma Zsa Zsu mocht ze hier oud worden, maar soms lopen zaken een beetje anders dan je zou willen. Tutti werd een tijdje terug slachtoffer in een conflict met de altijd zo lieve kater Cobber. Hij had grote plukken wit haar in de bek, zij schoot bang in een hoek van de kamer... 

Je hoopt dat met rust zo'n conflict weer wordt opgelost, maar dat gebeurde niet. Er volgde een tweede aanvaring en Tutti trok zich terug op 2 vierkante meter...op en naast de bank, verder kwam ze niet meer. Niks leek op verbetering en dan moet je soms een beslissing nemen die je liever niet neemt. We boden Tutti aan voor herplaatsing, met een eerlijk en open verhaal.

De eerste gegadigde vroeg eigenlijk meer van Tutti dan zij ooit zal kunnen bieden, maar binnen een week was er opnieuw iemand die wel wat zag in Tutti. Vanmiddag heeft deze mevrouw haar gehaald... Hoewel we wel vaker herplaatsen en dat nooit plezierig maar altijd wel noodzakelijk is, hadden we niet op herplaatsing van Tutti gerekend en dan valt het koud op je dak. Je kiest echter in zo'n geval voor de bestwil van het dier.... We hebben er goede hoop op dat Tutti snel weer een beetje de oude Tutti zal zijn. De negatieve prikkels zijn weg en dat is in eerste instantie het belangrijkste.

​Lieve, lieve Tutti... we hopen dat je het snel naar je zin hebt in je nieuwe thuis met je nieuwe, geduldige baasjes. Wij zullen je in ieder geval missen, de kittens ook...want hoe vaak fungeerde je niet als poetstante of surrogaatmoeder... Doe je best!

Na Leica's nestje in 2016 werd het stil bij ons... Ondanks dekkingen geen kittens, waarop we de dames maar helemaal van de pil hebben gehaald. Laat maar gaan en afwachten... 

Dat werd beloond op 18 december. Purr Purr kreeg 2 kittens. Poesjes: 1 chocolade straight en 1 zwart gekruld (homozygoot). Vrijwel meteen zag ik dat het chocolade poesje een open gehemelte had...balen. Toch proberen haar te voeden en kijken of ze de zoogperiode zou overleven, maar na 2 dagen was het afgelopen. Het zwarte poesje bleef over, was gelukkig helemaal in orde en sterk. Ze kreeg de naam Looney Lilo en we weten inmiddels dat dit voor haar de enige juiste naam is. Ze is zo gek als een deur. Niet ongebruikelijk bij homozygote kittens, maar zij spant de kroon :)   (foto)   Lilo was al na een week verkocht trouwens.

Leica bleek ook drachtig en op 8 februari 2017 kreeg zij 4 kittens. Twee katertjes, twee poesjes en weer mooi verdeeld staight/gekruld en straight/gekruld. Vier verschillende kleuren: black silver tabby en red tabby (katertjes)  en  lilac en chocolate silver tortie tabby  (poesjes).  Voor zover ik het kan zien zijn de gekrulde katjes heterozygoot. Ze kregen de namen: Morrissey McCat, Mickey Meowington, Miz Mooz en Meg Merrilee.

​Het lilac poesje (Miz Mooz) ben ik bij gaan voeden. Zij was toch wat ongelukkig ter wereld gekomen, vergeleken met de rest... in stuitligging zonder vlies en ook nog wachtend op haar black silver tabby broertje (Morrissy M'Cat) die er niet snel uit wilde.  Op zich niets aan de hand maar meestal hebben ze wel wat problemen met hun volle neus (want vocht binnen gekregen bij de geboorte) tepels te vinden. Vandaar de bijvoeding en dat wordt gewoonte voor zo'n kleintje...kortom: ik voed haar nog steeds :)

​De kittens gaan goed, de moeders gaan goed. Eindelijk weer heel veel leven in de brouwerij :)

Ze zijn alweer 6 weken oud: Merlin (foto), Kayne & Wiggle... Gisteren voor een keer geen foto gemaakt, want mijn man moest werken. De foto's zijn daarom uitgesteld naar later deze week. Maar echt veel zijn ze niet veranderd, hoor :)

Het zijn ontzettend lieve, leuke, knappe kereltjes. Ze spelen volop met elkaar, eten en drinken goed en de groei zit er goed in. Wel heb ik ze elke dag met hun kontje onder de kraan. Nee, geen diarree... Op de een of andere manier blijft de poep in hun haren hangen en als ze dan ook nog gaan zitten.... Nog nooit gehad, ha ha. Ze zijn het al aardig gewend ;) 

Kayne & Wiggle hebben hun nieuwe baasjes al gevonden. Zij verhuizen samen, wat hartstikke leuk is. In het gezinnetje viel een oude kat weg, heel triest natuurlijk. Het is aan Kayne en Wiggle het verdriet te verzachten en dat zullen ze zeker doen.

Merlin was nog niet zo gelukkig, maar we maken ons geen zorgen. Het is namelijk een werkelijk fantastisch ventje. Om te zien en in karakter. 

Vandaag krijgen ze hun wormkuurtje (Stronghold), dat ga ik maar eens doen... En genieten natuurlijk! Tot later :)

Ah.... zo schattig, de dikke bolletjes van Leica :) 

Inmiddels zijn ze 3 weken oud en het gaat geweldig goed met ze. Ze liggen lekker in de werpkist bij mamma Leica, hoewel ze nu interesse krijgen voor de wereld búiten die veilige plek. Wiggle (foto) tuurt regelmatig naar buiten door het uitgezaagde kattenkopje aan de zijkant van de werpkist. Nog even en dan klimmen ze eruit. Als dat gebeurt, kun je beter de zijkant neerklappen om ervoor te zorgen dat ze ook weer terug kunnen naar de veiligheid... 

Al sinds de geboorte is de deur tussen kraamkamer en woonkamer open. Normaal gesproken bleef die een of twee weken gesloten, maar Leica is zo makkelijk in de omgang en bovendien laten alle katten - behalve Leica's oudere dochter Fish - mamma en kittens met rust. Pappa Cobber komt heel soms kort buurten en Fish ligt er wel eens bij, maar de anderen.... die blijven weg en hebben enorm respect voor Leica. Toen ze eerst binnenkwam was dat anders, maar sinds de geboorte van haar 1ste nestje hoort ze er helemaal bij. 

Ik voer de kleintjes 2 of 3 keer per dag een beetje kittenmelk, gewoon voor de zekerheid. Ik heb namelijk idee dat de melkgift van Leica wat wisselt. De kleintjes genieten ervan en raken zo heel erg goed gewend aan mensenhanden. Inmiddels hebben ze ook tanden, dus kunnen we binnenkort wel beginnen met een zacht maaltje. 

Nu begint ook de tijd dat geïnteresseerde mensen komen kijken of er een leuk kitten voor ze bij zit. Veelal gebeurt dit ook op afstand via foto's en mail, zeker uit het buitenland. Het eerste bezoek is al geweest.

Het is ook de tijd dat ik moet na gaan denken over het vroeg castreren... Kittens niet bestemd voor de fok krijgen weliswaar een aantekening op hun stamboom, maar er zijn genoeg mensen die zonder stamboom gaan fokken en hierop heb je nauwelijks controle. Een beetje, maar dan is het al te laat en ontdek je het door aangeboden kittens op Marktplaats of zo... Niet iedereen is eerlijk... Komt iemand langs die wel heel veel vragen stelt over fokken en er ook al de nodige inside informatie over heeft, dan gaan bij mij wel belletjes rinkelen, dat wel. Het is helaas niet waterdicht hè? Nu zijn dit allemaal katertjes, dus ik ga diep nadenken over de aanpak.

Als fokker maak je een planning voor een volgend jaar of zelfs voor een langere termijn, maar je houdt altijd in je achterhoofd dat die plannen wel eens in het water kunnen vallen. Zo hadden we voor dit jaar nesten in gedachten rond maart/april en in de zomer, maar het eerste nest leek rond februari te komen en van een andere moederpoes dan die ineens op 31 januari kittens kreeg! 
Ja...goed gelezen: we hebben ineens kittens!
Geen dekking noch een dracht meegekregen, maar manlief hoorde een kitten schreeuwen en wekte mij: Leica was moeder geworden.
Gauw het kitten warm gewreven, want het lag op de vloer in de kattenkamer, terwijl mamma zich al weer prepareerde voor kitten nummer 2.
Zwaar onder de griep moet je dan de knop omzetten en helpen...
Hoewel dat helpen reuze meeviel, want Leica regelde alles zelf en beviel vlot. Ze lag in een kattenhuisje te bevallen. Ik zorgde voor een warme veilige plek voor ná de bevalling: de eigenlijke werpkist. Weegschaal, papier, pen, doeken... het werd allemaal snel bij elkaar gezocht.
Leica kreeg om de 20 minuten een kleintje, in totaal 3 katertjes. Een rode straight (recht haar dus), een rode gekrulde en een creme straight. De eerste 2 boven de 100 gram, de laatste iets kleiner maar toch nog 87 gram. Heel netjes en de heren gingen meteen op zoek naar een tepel. 
En Leica is weer oplettend en verzorgend zoals de vorige keer... ze doet het geweldig. De vorige keer had ze niet genoeg melk voor de 5-ling, dus het was even opletten met deze 3. Het ziet er naar uit dat het ook met de melk goed zit, want de heertjes zijn aangekomen. Nog niet heel veel, maar dat is normaal. Ze teren eerst nog op de voeding uit de moederkoek.
We gaan de komende tijd lekker genieten...

Meestal schrijf ik wat vaker een berichtje, bij deze nestjes niet...sorry... Het is gewoon een beetje druk. Natuurlijk zijn er wel vaker zoveel kittens tegelijk geweest, maar deze dames en heren zijn een tikkie anders. Ze vragen erg veel aandacht, wat vaker is gebeurd maar dan met 1 of 2. Ze zijn nu allemaal zo! Waar je ook bent....eigenlijk ben je altijd bedolven met kittens. Enfin....nu toch een berichtje.
Het is bijna zover.... de eerste vliegt volgende week uit en daarna zullen er snel een paar volgen. Toch zijn we voorlopig nog niet uit de kittens... Eén van de kittens gaat naar mijn dochter, die onlangs een kitten verloor aan FIP. Ze krijgt nu van ons een kitten. Heel wat anders dan een Siamees, dat wel. Gezien de ernst van de besmettelijke ziekte, moet ze twee maanden wachten voor er een ander kitten haar huis binnen mag. Woody blijft dus tot eind november ongeveer... Dan zijn er nog 3 kittens die naar Engeland en Wales gaan. Zij moeten na hun Rabiës-enting nog minimaal 21 dagen wachten tot ze mogen vertrekken. Begin november breng ik ze naar de ferry. Vervolgens Lindi, die sowieso wat langer moet blijven omdat ze achter loopt. Waarschijnlijk hebben we wel een nieuw baasje voor haar gevonden, maar dat moet nog blijken want we hebben elkaar nog nooit ontmoet. Lindi kan dan ook zo rond eind november verhuizen. En last but not least is er Bibi, die mag blijven en inmiddels is omgedoopt in Fish. Voluit is het Fair and Square Gwen Is Gone Fishing....
We hebben genoten van deze kittens, meer nog dan val alle andere. Ze zijn zó aanhankelijk en stuk voor stuk schootzitters. Het vraagt veel van je, maar het is geweldig. Nog even....dan gaan Tripp, Buzz, Tara & Harvey het nest verlaten. We zullen ze vreselijk missen......

Leica's kittens zijn inmiddels 6 weken oud. Harvey (chocolade kater) vond al een nieuw thuis en voor Buzz (crème) komen zondag bezoekers... Het zijn fantastische kittens, zowel van uiterlijk als karakter. Inmiddels klimmen ze al in het onderste mandje van de hoge krabpaal en er ook weer uit, met alle gemak. Leica's kittens hebben een andere vacht dan we gewend zijn, het geeft ze in hun eerste weken een wat vollere look.
Purr Purr's kittens zijn een weekje jonger, 5 weken dus. Ook een tof nestje! Tara en Tripp vonden al een nieuw thuis. Tara gaat samen met Harvey uit het andere nest verhuizen. Mooie combie van druk (Harvey) en rustig (Tara) :)  Het superkleintje - Lindi - doet het ook erg goed, zeker nu ze smult van brokken gemengd met vlees. Ineens groeit ze als kool. Wil het een mooie poes worden, moet er nog erg veel aan veranderen...dat wel, maar dat zijn we van homozygote kittens gewend. Ze is weliswaar niet kaal, zoals ook voorkomt, maar krullen heeft ze nog niet en haar haartjes zijn érg kort. Komt allemaal goed, maar tot die tijd is het het lelijke eendje in dit nest.
Het is volop genieten van het kleine grut. Petje af voor de beide jonge mamma's, want die doen het toch wel érg goed. Ze hebben de eerste weken afzonderlijk voor hun kleintjes gezorgd, maar inmiddels werken ze heel goed samen en delen ze de kittens.

Zo... een hele poos niet meer op de site geweest en dus ook niets geschreven. Toch staat niets stil. Er is dus wel het een en ander te melden.

Zo kreeg Liz een nestje... Er werd 1 blauw katertje geboren, waarvan eigenlijk meteen duidelijk was dat de mooie heer een plek ging vinden in een cattery. Hij zou in eerste instantie naar Italië, maar gaat nu naar Polen. Hij is een kanjer! Alles klopt aan hem en hij is van een alleraardigst karakter. We gaan hem dan ook vreselijk missen als hij in augustus verhuist.

Ander nieuws kwam er door Cobber... Hij werd een paar keer uitgebracht op een show en werd zo kampioen. Hij kreeg zijn certificaten via Fife maar zijn titel werd erkend door de onafhankelijke vereniging waarvan we lid zijn. Ingewikkeld verhaal, waarvan ik de details maar voor mezelf houd... Eén ding telt: hij is gewoon kampioen!

Het hot news komt van de twee jongste dames. Eerst werd Leica trotse moeder van 3 katertjes en 2 poesjes. Dit gebeurde op 30 juni j.l.  Alle 5 gekruld maar verschillend van kleur.  Acht dagen later werd Purr Purr moeder. Ook zij kreeg 3 katertjes en 2 poesjes. Weer alle 5 gekruld, maar dit keer allemaal zwart. Fantastisch!  Ze delen een kamer....de werpkisten een beetje uit elkaar. De dames eten en drinken samen, maar kittens delen is er voorlopig nog niet bij. Vandaar de afstand... het moet wel vreedzaam blijven ;)
Op de kittenpagina staan nu al de eerste individuele foto's van Leica's kittens. Die van Purr Purr's kittens volgen volgende week.