De rit naar Zutphen vond hij ook niet zo jofel. Hij bleef miauwen en toen ik onderweg toch moest plassen, gaf me dat ook even de gelegenheid de vari-kennel af te dekken waardoor hij rustiger werd.
Ruim op tijd arriveerden we bij de Hanzehal, daar vond hij het wel leuk en interessant maar IN de kooi werd een ander verhaal. Meneertje wilde veel liever op schoot, lekker tegen het vrouwtje aanhangen, en wie ben ik dan om hem dat te weigeren? ;) Coopertje zat zo'n beetje de hele ochtend gezellig op schoot. Pas 's middags moest hij aantreden bij mevrouw Geelen.
Het leverde hem het volgende keurverslag op:
'al mooie vachtlengte met al redelijk veel krullen. Vachtkleur nog in ontwikkeling, moet nog meer silvercontrast krijgen. Oren goed geplaatst, excellente ronde schedel en goede neuslengte. Wangen en kin al vrij stevig. Oogkleur ontwikkelt nog. Goed van bouw op dikke poten. Excellente staartlengte. Lief en rustig kitten.
Excellent 1"
Prachtig toch voor zo'n jong ventje? Hij moet zich nog meer ontwikkelen, maar het belooft veel voor de toekomst.
De door ons gefokte Silly Sally (van Frank en Linda uit Assen) deed ook mee en voor haar was het de tweede keer. Ze deed het nog beter dan Cooper, want zij kreeg Excellent 1 en werd 'beste variëteit Selkirk Rex'. Een mooie opsteker dus! Hun andere katten kregen trouwens ook Excellent (uitmuntend dus). Hartstikke mooi.
Ik ben trots op Sally en op Cooper. Zo rustig, de hele dag en prachtige beoordelingen. Ik ben ook heel benieuwd hoe ze zich verder zullen ontwikkelen. We zullen het op de shows in 2012 zien...
Cooper is na een lange dag weer thuis bij z'n maatjes. En zo leuk: hij kreeg welkomslikjes van onze andere kater Clarence... Dat is toch ook een ongelooflijke lieverd, hoor! Manneke ligt na een maaltijd uitgestrekt op de trap. Hij is helemaal kapot. Ik ook... maar het was een leuke dag!