In eerste instantie sleepte ze de kittens achter de krabpaal om ze daar te voeden. Later splitste ze haar nestje op over twee locaties: een paar kittens in de werpkist en de anderen elders. Minder vaak dan in het begin, dat wel. Denken als een kat is nog niet zo makkelijk, zo blijkt. Het waarom is ons namelijk een raadsel.
Bij een voorjaars- of zomernestje zou slepen nog niet eens heel erg verontrustend zijn, maar het is winter en het huis is veel minder warm. Dit is een risico als een kitten buiten de warme werpkist belandt. In eerste instantie bracht ze één of meerdere kittens naar locatie 2 en dat was de Vari-kennel. Didi zelf gaat van de ene locatie naar de andere, maar als ze één locatie te lang links laat liggen bestaat natuurlijk de kans op onderkoeling. Ik doe m'n best de plekken te verwarmen, voorzie ze van een snugglesafe en een warme kruik...voor het geval dat, maar helaas heeft ze sinds gisteravond nóg een plek waar ze kittens brengt: het rode mandje naast de Vari-kennel...
Ik slaap naast de werpkist, dat doe ik nu al een dikke week en blijf ik doen.
Zeker tot volgend weekend... Omdat met name het nachtelijk gesleep risicovol is, zet ik de wekker om de twee uur. Als de wekker gaat, kijk ik even snel of alles nog oké is en ga weer verder slapen.
De oplossing zou een kraamkooi voor moeder en kittens kunnen zijn. Eentje die goed afgesloten kan worden, maar helaas... die hebben we niet. Ik heb nu een opvouwbare (canvas) reisbench van Jazz opgesnord. Die heeft dezelfde buitenmaat als de Vari-kennel maar de binnenmaat is wat groter en de bench heeft een zij-, voor- en boveningang, wat het een stuk makkelijker maakt moeder en kittens te bereiken indien nodig. Vanavond tegen bedtijd hevel ik het complete nest over naar deze bench en sluit 'm af. Didi heeft 'm al bestudeerd, moet goedkomen...